SGGS pp 485-487, Aasa Namdev Ji and Ravidas Ji.

 

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਆਸਾ ਬਾਣੀ ਸ੍ਰੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀ ਕੀ

Ikoaʼnkār saṯgur parsāḏ.  Āsā baṇī sarī nāmḏeo jī kī

 

Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace. Compositions of (sri ji) the revered Bhagat Namdev in Raag Aasa.

 

Note: This Shabad teaches that one who watches the world-play and reflects on it finds that everything is owed to the Creator who is present everywhere.

 

ਏਕ ਅਨੇਕ ਬਿਆਪਕ ਪੂਰਕ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਸੋਈ ॥ ਮਾਇਆ ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਬਿਮੋਹਿਤ ਬਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੧॥

Ėk anek biāpak pūrak jaṯ ḏekẖau ṯaṯ soī. Māiā cẖiṯar bacẖiṯar bimohiṯ birlā būjẖai koī. ||1||

 

(Jat) wherever (deykhau) I see, (tat) there (soee = that one) the (eyk) One Almighty (poorak = fills) is present, (biaapak) taking (aneyk) numerous forms.

But people are (bimohit) fascinated by (bachitr) the wondrous (chitr = picture) forms – temptations of (maaia) the world-play, and only (koi) some (birla) rare person (boojhai) understands – that everything is play of the Creator. 1.

 

ਸਭੁ ਗੋਬਿੰਦੁ ਹੈ ਸਭੁ ਗੋਬਿੰਦੁ ਹੈ ਗੋਬਿੰਦ ਬਿਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥ ਸੂਤੁ ਏਕੁ ਮਣਿ ਸਤ ਸਹੰਸ ਜੈਸੇ ਓਤਿ ਪੋਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ
॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sabẖ gobinḏ hai sabẖ gobinḏ hai gobinḏ bin nahī koī.  Sūṯ ek maṇ saṯ sahaʼns jaise oṯ poṯ parabẖ soī. ||1|| rahāo.

 

(Gobind-u) the Master of the universe is (sabh-u) everywhere; (sabh-u) everything/one is manifestation of the Master; (nahi koi) nothing exists without IT.

(Jaisey) the way (eyk-u) one (soot = thread) string passes through (sat) hundreds and (sahans) thousands of (man-i) beads, (prabh-u soee) the Almighty is intertwined with the creation like (ot = lengthwise yarn) the warp and (pot-i = yarns running across) woof in a woven fabric.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਜਲ ਤਰੰਗ ਅਰੁ ਫੇਨ ਬੁਦਬੁਦਾ ਜਲ ਤੇ ਭਿੰਨ ਨ ਹੋਈ ॥ ਇਹੁ ਪਰਪੰਚੁ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੀ ਲੀਲਾ ਬਿਚਰਤ ਆਨ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥

Jal ṯarang ar fen buḏbuḏā jal ṯe bẖinn na hoī. Ih parpancẖ pārbarahm kī līlā bicẖraṯ ān na hoī. ||2||

 

The way (jal tarang) water waves (ar-u) and (pheyn) froth or (budbuda) bubbles (na hoee) are not (bhinn) different (tey) from (jal) water.

(Ihu) this (parpanch) visible/physical creation is (leela) the play (ki) of (paarbrahm) the Supreme Being; (bichrat) reflection would show that it (na hoee) is not (aan = other) different from the Creator. 2.

 

ਮਿਥਿਆ ਭਰਮੁ ਅਰੁ ਸੁਪਨ ਮਨੋਰਥ ਸਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਜਾਨਿਆ ॥ ਸੁਕ੍ਰਿਤ ਮਨਸਾ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੀ ਜਾਗਤ ਹੀ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੩॥

Mithiā bẖaram ar supan manorath saṯ paḏārath jāniā. Sukariṯ mansā gur upḏesī jāgaṯ hī man māniā. ||3||

 

In (bharam-u) delusion, the mortal (jaania) deems (mithia = perishable) transitory possessions/relations, as (sat-i = eternal) permanent – and gets attached to them; but they are like (padaarath-u) a thing owned in (supan) a dream or (manorath) wished for.

But when one is (jaagia = awakened) made aware (updeysi) with the teachings of the guru, one (man-u mania = mind accepts) realises that they are transitory and one should (mansa) wish to perform (sukrit) good deeds – because their result is what stays with the soul in life and in the hereafter. 3.

 

ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਹਰਿ ਕੀ ਰਚਨਾ ਦੇਖਹੁ ਰਿਦੈ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਕੇਵਲ ਏਕ ਮੁਰਾਰੀ ॥੪॥੧॥

Kahaṯ nāmḏeo har kī racẖnā ḏekẖhu riḏai bīcẖārī. Gẖat gẖat anṯar sarab niranṯar keval ek murārī. ||4||1||

 

(Kahat) says Namdeo/Namdev: (Dekhahu ) try to reflect (ridai) in the mind and it will be found that everything/one is (rachna) the creation of (har-i) the Almighty.

(Ek muraari = one destroyer of evil) the same Almighty (keyval) alone is present (antar-i) in (ghatt ghatt) every body/mind (sarab = all) everywhere (nirantar-i) without a gap. 4. 1.

 

—————————————-

 

Note: This Shabad shows how the Creator is already enjoying everything in nature. IT would not be pleased by being worshipped as stone idols and offerings made to them.

 

ਆਸਾ ॥ ਆਨੀਲੇ ਕੁੰਭ ਭਰਾਈਲੇ ਊਦਕ ਠਾਕੁਰ ਕਉ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਉ ॥ ਬਇਆਲੀਸ ਲਖ ਜੀ ਜਲ ਮਹਿ ਹੋਤੇ ਬੀਠਲੁ ਭੈਲਾ ਕਾਇ ਕਰਉ ॥੧॥

Āsā.  Ānīle kumbẖ bẖarāīle ūḏak ṯẖākur kao isnān karao. Baiālīs lakẖ jī jal mėh hoṯe bīṯẖal bẖailā kāe karao. ||1||

 

(Aasa) composition of Bhagat Kabir in Raag Aasa. I can (aaneeley) briyng (kumbh) a pitcher and (bharaaeeley) fill it with (oodak/udak) water for (karau) giving (isnaan-u) bath (kau) to (tthaakur = master) the stone idol of god.

But out of a total of 84 lakh/hundred thousand, (biaalees) 42 lakh (jee) creatures (hotey) live (mah-i) in (jal) water – and the Creator being present in them all has already taken the bath – so (kaaey karau) how can I treat the idol of god as (bhaila) the all-pervasive (beetthal-u/Vitthal) Almighty and give it bath? 1.

 

ਜਤ੍ਰ ਜਾਉ ਤਤ ਬੀਠਲੁ ਭੈਲਾ ॥ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਕਰੇ ਸਦ ਕੇਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Jaṯar jāo ṯaṯ bīṯẖal bẖailā.  Mahā anand kare saḏ kelā. ||1|| rahāo.

 

(Jatr) wherever (jaau) I go, (tat) there (bhai-la) the all-pervasive (beetthal-u) Master is present, (sad) ever conducting (keyla = play) the world play and (anand = bliss) enjoying it (maha = great) immensely, i.e. the Creator is pleased to conduct and watch the world-play. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਆਨੀਲੇ ਫੂਲ ਪਰੋਈਲੇ ਮਾਲਾ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਹਉ ਪੂਜ ਕਰਉ ॥ ਪਹਿਲੇ ਬਾਸੁ ਲਈ ਹੈ ਭਵਰਹ ਬੀਠਲ ਭੈਲਾ ਕਾਇ ਕਰਉ ॥੨॥

Ānīle fūl paroīle mālā ṯẖākur kī hao pūj karao. Pahile bās laī hai bẖavrah bīṯẖal bẖailā kāe karao. ||2||

 

(Hau) I (aaneeley) can bring (phool) flowers and (proeeley) string (maala) a garland for (pooj karau) worshipping (tthaakur) the stone idol of god, but – the Creator present in – (bhavrah) the bumble bee (pahiley) has already (laee) taken (baas) the smell; (kaaey karau) how can I treat the idol of god as (bhaila) the all-pervasive (beetthal-u/Vitthal) Almighty and offer the flowers? 2.

 

ਆਨੀਲੇ ਦੂਧੁ ਰੀਧਾਈਲੇ ਖੀਰੰ ਠਾਕੁਰ ਕਉ ਨੈਵੇਦੁ ਕਰਉ ॥ ਪਹਿਲੇ ਦੂਧੁ ਬਿਟਾਰਿਓ ਬਛਰੈ ਬੀਠਲੁ ਭੈਲਾ ਕਾਇ ਕਰਉ ॥੩॥

Ānīle ḏūḏẖ rīḏẖāīle kẖīraʼn ṯẖākur kao naiveḏ karao. Pahile ḏūḏẖ bitārio bacẖẖrai bīṯẖal bẖailā kāe karao. ||3||

 

I (aaneeley) can bring (doodh-u) milk, (reedhaaeeley) cook (kheera’n) rice-milk pudding and (naiveyd-u karau) offer to the stone idol of god.

But – the Creator in – (bachhrai) the cow’s calf has (pahiley) already (bittaario = defiled, put in its mouth) drunk the milk; (kaaey karau) how can I treat the idol of god as (bhaila) the all-pervasive (beetthal-u/Vitthal) Almighty and offer this pudding? 3.

 

ਈਭੈ ਬੀਠਲੁ ਊਭੈ ਬੀਠਲੁ ਬੀਠਲ ਬਿਨੁ ਸੰਸਾਰੁ ਨਹੀ ॥ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਨਾਮਾ ਪ੍ਰਣਵੈ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਤੂੰ ਸਰਬ ਮਹੀ ॥੪॥੨॥

Ībẖai bīṯẖal ūbẖai bīṯẖal bīṯẖal bin sansār nahī. Thān thananṯar nāmā paraṇvai pūr rahio ṯūʼn sarab mahī. ||4||2||

 

(Beetthal-u) the Master is present (eebhai) here and (oobhai) there – everywhere – (nahi) nothing in (sansaar-u) the world is (bin-u) bereft of the presence of the Master.

(Pranvai) supplicates (naama) Namdev: O Almighty, (too’n) You (poor rahio = fill) are present at every (thaan) place and (thanatr-i) in gaps between places, (mahi) in (sarab) everything/one. 4. 2.

 

—————————————-

 

Note: This Shabad shows how to be conscious of the Almighty while doing mundane duties. Bhagat Namdev says he does stitching and dyeing of cloth and spiritually engaging at the same time.

 

ਆਸਾ ॥ ਮਨੁ ਮੇਰੋ ਗਜੁ ਜਿਹਬਾ ਮੇਰੀ ਕਾਤੀ ॥ ਮਪਿ ਮਪਿ ਕਾਟਉ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੧॥

Āsā. Man mero gaj jihbā merī kāṯī. Map map kātao jam kī fāsī. ||1||

 

(Aasa) composition of Bhagat Namdev in Raag Aasa. Looking at (meyro) my (man-u) mind (gaj-u = cloth measure) as the yardstick to measure, and (jihba) the tongue (kaati) as the scissors to cut, the cloth, i.e. I reflect in mind, utter the virtues of the Almighty with my tongue to dispel vices from within.

As I (map-i map-i) measure the cloth and cut it, I also (kaattau) cut (phaasi) the noose of (jam) the messenger of death being put round my neck – by remaining conscious of the Almighty, because of which the Jam cannot come near me. 1.

 

ਕਹਾ ਕਰਉ ਜਾਤੀ ਕਹ ਕਰਉ ਪਾਤੀ ॥ ਰਾਮ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪਉ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Kahā karao jāṯī kah karao pāṯī. Rām ko nām japao ḏin rāṯī. ||1|| rahāo.

 

The Brahmin says because of my low caste I cannot find the Almighty; (kahaa karau) I do not care for (jaati) caste or (paati) lineage, and (japau) remember to live by (naam-u) virtues and commands (ko) of (ram-u) the all-pervasive Master, (din) day and (raati) night – all the time. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਰਾਂਗਨਿ ਰਾਂਗਉ ਸੀਵਨਿ ਸੀਵਉ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਘਰੀਅ ਨ ਜੀਵਉ ॥੨॥

Rāʼngan rāʼngao sīvan sīvao.  Rām nām bin gẖarīa na jīvao. ||2||

 

I (raangau) dye the cloth (raangan-i) in the dyeing drum and (seevau) stitch the garments (seevan-i) with the sewing machine, but cannot (jeevau) live (ghareea) for a moment (bin-u) without remembering (naam) virtues and commands of the all-pervasive Master – as guide for life. 2. 

 

ਭਗਤਿ ਕਰਉ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਉ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਅਪਨਾ ਖਸਮੁ ਧਿਆਵਉ ॥੩॥

Bẖagaṯ karao har ke gun gāvao. Āṯẖ pahar apnā kẖasam ḏẖiāvao. ||3||

 

I (bhagat karau) engage in devotion by (gaavau = sing) remembering (gun) the virtues of (har-i) the Almighty, (dhiaavau) paying attention to commands of (apna = own) my (khasam-u) Master (aatth pahar = eight three-hour periods) round the clock, i.e. am conscious of the Almighty while awake or asleep. 3.

 

ਸੁਇਨੇ ਕੀ ਸੂਈ ਰੁਪੇ ਕਾ ਧਾਗਾ ॥ ਨਾਮੇ ਕਾ ਚਿਤੁ ਹਰਿ ਸਉ ਲਾਗਾ ॥੪॥੩॥

Suine kī sūī rupe kā ḏẖāgā.  Nāme kā cẖiṯ har sao lāgā. ||4||3||

 

For stitching, I use (sooee) the needle of (suiney) gold and (dhaaga) the tread of (rupey) silver – both precious metals, i.e. thoughts and actions have become virtuous, because (naamey ka) Namdev’s (chit) mind (laaga = attached) remains absorbed (siau = with) in (har-i) the Almighty. 4. 3.

 

————————————–

 

Note: This Shabad exhorts people to give up pretence and be truthful in life.

 

ਆਸਾ ॥ ਸਾਪੁ ਕੁੰਚ ਛੋਡੈ ਬਿਖੁ ਨਹੀ ਛਾਡੈ ॥ ਉਦਕ ਮਾਹਿ ਜੈਸੇ ਬਗੁ ਧਿਆਨੁ ਮਾਡੈ ॥੧॥

Āsā. Sāp kuncẖ cẖẖodai bikẖ nahī cẖẖādai. Uḏak māhi jaise bag ḏẖiān mādai. ||1||

 

(Aasa) composition of Bhagat Namdev in Raag Aasa. (Saap-u) the snake (chhoddai) discards its (kuncch) skin but does not (chhaaddai) give up its (bikh-u) poison, i.e. people adopt pious looking attire to impress people but not change in thinking or deeds.

It is (jaisey) like (bag-u) the crane stands (maah-i) in (udak) water as if (dhiaan-u maaddai) meditating – but is actually on the look out for fish to grab, i.e. it is the same with pretentious saints. 1.

 

ਕਾਹੇ ਕਉ ਕੀਜੈ ਧਿਆਨੁ ਜਪੰਨਾ ॥ ਜਬ ਤੇ ਸੁਧੁ ਨਾਹੀ ਮਨੁ ਅਪਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Kāhe kao kījai ḏẖiān japannā. Jab ṯe suḏẖ nāhī man apnā. ||1|| rahāo.

 

O pretentious mortal, (kaahey kau = what for) why do you (keejai = do) show that you (dhiaan = focus) meditate and (japanna) remember the Almighty, (jab tey) when (apana = own) your (man-u) mind is not (sudh-u) pure, i.e. has deceit in it? 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸਿੰਘਚ ਭੋਜਨੁ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਨੈ ॥ ਐਸੇ ਹੀ ਠਗਦੇਉ ਬਖਾਨੈ ॥੨॥

Singẖacẖ bẖojan jo nar jānai. Aise hī ṯẖagḏeo bakẖānai. ||2||

 

(Jo nar-u) a person who (jaanai) knows – is in the habit of – eating (bhojan-u) the food of (singhach) of lions, i.e. takes things from others – by exploiting through pretence and deceit,

(aiso hi) such a person (bakhaanai = is called) is (tthagdeo = god of cheats) the  greatest of cheats. 2.

 

ਨਾਮੇ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਲਾਹਿ ਲੇ ਝਗਰਾ ॥ ਰਾਮ ਰਸਾਇਨ ਪੀਓ ਰੇ ਦਗਰਾ ॥੩॥੪॥

Nāme ke suāmī lāhi le jẖagrā. Rām rasāin pīo re ḏagrā. ||3||4||

 

Says Namdev, (naamey key = of Namdev) my (suaami) Master has (laah-i ley = remove) freed me from (jhagra = controversies) such acts;

IT told me: (Rey) o (dagra) deceitful person, give up deceit and pretence and – (peeo) drink (raam rasaain) the Divine elixir, i.e. remember to live by Divine virtues and commands honestly. 3. 4.

 

Page 486

 

ਆਸਾ ॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਜਿ ਚੀਨ੍ਹ੍ਹਸੀ ਆਸਾ ਤੇ ਨ ਭਾਵਸੀ ॥ ਰਾਮਾ ਭਗਤਹ ਚੇਤੀਅਲੇ ਅਚਿੰਤ ਮਨੁ ਰਾਖਸੀ ॥੧॥

Asā. Pārbarahm jė cẖīnĥsī āsā ṯe na bẖāvsī. Rāmā bẖagṯah cẖeṯīale acẖinṯ man rākẖsī. ||1||

 

(Aasa) composition of Bhagat Kabir in Raag Aasa. (J-i) one who (cheenhsi = knows) understands the virtues of (paarbrahm-u) the Supreme Being, (tey) that person does not (bhaavsi = like) have (aasa) wishes for material things.

(Bhagtah) a devotee (cheytialey) remembers (raama) the all-pervasive Master who (raakhsi) keeps him/her (achint) free of worries, i.e. they are contented and hence do not have to wish for any thing. 1.

 

ਕੈਸੇ ਮਨ ਤਰਹਿਗਾ ਰੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਾਗਰੁ ਬਿਖੈ ਕੋ ਬਨਾ ॥ ਝੂਠੀ ਮਾਇਆ ਦੇਖਿ ਕੈ ਭੂਲਾ ਰੇ ਮਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Kaise man ṯarhigā re sansār sāgar bikẖai ko banā. Jẖūṯẖī māiā ḏekẖ kai bẖūlā re manā. ||1|| rahāo.

 

(Rey) o (manaa) my mind, you have (bhoola) gone astray (deykh kai = seeing) being tempted by (jhootthi = false) transitory pleasures in (maaia) the world-play – thinking that the purpose of life is to obtain them, and indulge in vices for that.

If you keep doing this (rey) o (manaa) my mind, (kaisey) how would you (tarah-igaa = swim) get across (saagar-u) the ocean (ko) of (bikhai/vishai) vices, i.e. you will not overcome vices and hence not unite with the Creator. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਛੀਪੇ ਕੇ ਘਰਿ ਜਨਮੁ ਦੈਲਾ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਭੈਲਾ ॥ ਸੰਤਹ ਕੈ ਪਰਸਾਦਿ ਨਾਮਾ ਹਰਿ ਭੇਟੁਲਾ ॥੨॥੫॥

Cẖẖīpe ke gẖar janam ḏailā gur upḏes bẖailā. Sanṯėh kai parsāḏ nāmā har bẖetulā. ||2||5||

 

I was (daila) given (janam-u) birth (ghar-i = house) in the family of a – low caste – (chheepey) printer, but (bhaila) received (updeys-u = instruction) guidance of the guru.

I (bheyttulaa) found (har-i) the Almighty (parsaad-i) with the grace/guidance of (santah) the guru, says (naama) Namdev. 2. 5. 

 

——————————————–

 

ਆਸਾ ਬਾਣੀ ਸ੍ਰੀ ਰਵਿਦਾਸ ਜੀਉ ਕੀ    ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Āsā baṇī sarī Raviḏās jīo kī   Ikoaʼnkār saṯgur parsāḏ.

 

Composition of (sri jeeau) the revered Bhagat Ravidas (aasa) in Raag Aasa. Invoking the One all-pervasive Creator who may be known with the true guru’s grace.

 

Note: In this Shabad, Bhagat Ravidas says that whereas the animals or insects have one vice but the humans have numerous. It is hard for them to overcome these without taking the virtues and commands of the Almighty as guide in life.

 

ਮ੍ਰਿਗ ਮੀਨ ਭ੍ਰਿੰਗ ਪਤੰਗ ਕੁੰਚਰ ਏਕ ਦੋਖ ਬਿਨਾਸ ॥ ਪੰਚ ਦੋਖ ਅਸਾਧ ਜਾ ਮਹਿ ਤਾ ਕੀ ਕੇਤਕ ਆਸ ॥੧॥

Marig mīn bẖaring paṯang kuncẖar ek ḏokẖ binās. Pancẖ ḏokẖ asāḏẖ jā mėh ṯā kī keṯak ās. ||1||

 

(Mrig) the deer, (meen) fish, (bhring) bumblebee, (patang) moth and (kunchar) elephant (binaas = perish) die or lose their freedom because of (eyk) one (dokh = fault) vice each.

(Keytak) what (aas) hope for escape from destruction can then there be for the human (ja mah-i) in whom there are (panch) five (asaadh) incurable (dokh) faults/vices. 1.

 

Note: As the context of the above:

The deer runs towards the music and gets caught.

The fish being greedy goes for the bait and is caught.

The bumble-bee is tempted by the fragrance of the flower and perishes in it.

The moth goes for the lamp and dies there.

The elephant being obsessed with lust goes for the model of a female elephant on a pit and falls into the pit and gets caught.

The human being has lust, wrath, greed, attachment to worldly things and vanity.

 

ਮਾਧੋ ਅਬਿਦਿਆ ਹਿਤ ਕੀਨ ॥ ਬਿਬੇਕ ਦੀਪ ਮਲੀਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Māḏẖo abiḏiā hiṯ kīn. ḏīp malīn. ||1|| rahāo.

 

(Maadho = Master of maaia) o Almighty, we (hit keen = fall in love) get tempted due to (abidia) lack of understanding, because (deep) the lamp – that should enlighten the mind – of (bibeyk = discernment) understanding (maleen = dirty) is covered with dust – other ideas, i.e. the human does not use the Creator-given intellect. 1.

 

ਤ੍ਰਿਗਦ ਜੋਨਿ ਅਚੇਤ ਸੰਭਵ ਪੁੰਨ ਪਾਪ ਅਸੋਚ ॥ ਮਾਨੁਖਾ ਅਵਤਾਰ ਦੁਲਭ ਤਿਹੀ ਸੰਗਤਿ ਪੋਚ ॥੨॥

Ŧarigaḏ jon acẖeṯ sambẖav punn pāp asocẖ. Mānukẖā avṯār ḏulabẖ ṯihī sangaṯ pocẖ. ||2||

 

(Jon-i) life forms like (trigad) reptiles (achet sambhav) cannot think and (asoch) cannot distinguish between (punn-u) right and (paap) wrong.

Those in (dulabh) the hard-to-get (maanukha) human (avtaar) birth – can think but – (tihi) their (sangat-i) company is (poch-i) low/vicious – and act without thinking. 2.

 

ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਹਾ ਜਹਾ ਲਗੁ ਕਰਮ ਕੇ ਬਸਿ ਜਾਇ ॥ ਕਾਲ ਫਾਸ ਅਬਧ ਲਾਗੇ ਕਛੁ ਨ ਚਲੈ ਉਪਾਇ ॥੩॥

Jīa janṯ jahā jahā lag karam ke bas jāe. Kāl fās abaḏẖ lāge kacẖẖ na cẖalai upāe. ||3||

 

(Jahaa jahaa) wherever – in any life form – (jeea jant) the creatures may be (jaaey) born, they are (lag-u bas-i = under control) under the influence of past (karam) deeds.

(Abadh = which cannot be cut) the strong (phaas) the noose of (kaal) the agent of Divine justice (laagey = is attached) is round their necks, i.e. they have to face the consequences of their past deeds; (kachh-u na) nothing (upaaey = method, chalai = works) works against this Divine law of nature – that consequences of deeds must be faced. 3.

 

ਰਵਿਦਾਸ ਦਾਸ ਉਦਾਸ ਤਜੁ ਭ੍ਰਮੁ ਤਪਨ ਤਪੁ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ॥ ਭਗਤ ਜਨ ਭੈ ਹਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦ ਕਰਹੁ ਨਿਦਾਨ ॥੪॥੧॥

Raviḏās ḏās uḏās ṯaj bẖaram ṯapan ṯap gur giān. Bẖagaṯ jan bẖaiharanparmānanḏ karahu niḏān. ||4||1||

 

O (daas = servant) humble Ravidas, (udaas) withdraw from vices, (taj-u) give up (bhram-u) delusion and (tap-u) diligently act (tapan = austerities, service) in obedience to (giaan) the teachings of the guru.

O Almighty, (haran) the dispeller of (bhai) fears of (bhagat jan) the devotees, please (karaahu = do) grant me (parm-anand = supreme bliss) union with You (nidaan) at the end – when this life ends. 4. 1.

 

——————————————-

 

ਆਸਾ ॥ ਸੰਤ ਤੁਝੀ ਤਨੁ ਸੰਗਤਿ ਪ੍ਰਾਨ ॥ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨ ਜਾਨੈ ਸੰਤ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ॥੧॥

Āsā. Sanṯ ṯujẖī ṯan sangaṯ parān. Saṯgur giān jānai sanṯ ḏevā ḏev. ||1||

 

(Aasa) composition of Bhagat Ravidas in Raag Aasa. O (deyva deyv = god of gods) Almighty, one (jaanai) learns from (giaan) the teachings of (satigur) the true guru about your (sant) devotees, that (sant) the devotees are (tujhi) Your own (tan-u = body) manifestation and (sangat-i) holy congregation is their (praan) life, i.e. those who participate in holy congregation live by Divine virtues and commands. 1.

 

ਸੰਤ ਚੀ ਸੰਗਤਿ ਸੰਤ ਕਥਾ ਰਸੁ ॥ ਸੰਤ ਪ੍ਰੇਮ ਮਾਝੈ ਦੀਜੈ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sanṯ cẖī sangaṯ sanṯ kathā ras. Sanṯ parem mājẖai ḏījai ḏevā ḏev. ||1|| rahāo.

 

O (deyva deyv = God of gods) Almighty, (deejai) grant (preym) love for (sant) Your devotees (maajhai = within) in my mind, so that I keep (sangat-i) company (chi) of the devotees and (ras-u) enjoy listening to (kathaa = description)  your virtues in holy congregation. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸੰਤ ਆਚਰਣ ਸੰਤ ਚੋ ਮਾਰਗੁ ਸੰਤ ਚ ਓਲ੍ਹਗ ਓਲ੍ਹਗਣੀ ॥੨॥

Sanṯ ācẖraṇ sanṯ cẖo mārag sanṯ cẖa olahg olahgṇī. ||2||

 

Please grant me (aacharan) character like that of (sant) the devotees, enable me to walk on (maarag-u) their path, i.e. to live by Your virtues and commands, and (olhag = wash dishes) serve (olhagni = dish washers) the servants of the devotees – humbly follow them. 2.

 

ਅਉਰ ਇਕ ਮਾਗਉ ਭਗਤਿ ਚਿੰਤਾਮਣਿ ॥ ਜਣੀ ਲਖਾਵਹੁ ਅਸੰਤ ਪਾਪੀ ਸਣਿ ॥੩॥

A or ik māgao bẖagaṯ cẖinṯāmaṇ. Jaṇī likẖāvahu asanṯ pāpī saṇ. ||3||

 

O (chintaman-i = wish fulfilling gem) fulfiller of wishes (bhagat-i) of the devotees, I (maagau) ask (ik) one (aur) more thing; please (jani/jin-i) never (lakhaavhu) make me see (san-i) the company of (paapi) wrongdoers and (asant = antonym of saint) those who disobey Divine commands. 3.

 

ਰਵਿਦਾਸੁ ਭਣੈ ਜੋ ਜਾਣੈ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥ ਸੰਤ ਅਨੰਤਹਿ ਅੰਤਰੁ ਨਾਹੀ ॥੪॥੨॥

Raviḏās bẖaṇai jo jāṇai so jāṇ. Sanṯ anaʼnṯėh anṯar nāhī. ||4||2||

 

(Bhanai) says Ravidas: (Jo) one who (jaanai) knows the devotees, (jaan-u) knows that there is no (antar-i) difference between (sant) the devotee and (anatah-i) the Infinite. 4. 2. 

 

——————————————-

 

ਆਸਾ ॥ ਤੁਮ ਚੰਦਨ ਹਮ ਇਰੰਡ ਬਾਪੁਰੇ ਸੰਗਿ ਤੁਮਾਰੇ ਬਾਸਾ ॥ ਨੀਚ ਰੂਖ ਤੇ ਊਚ ਭਏ ਹੈ ਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਨਿਵਾਸਾ ॥੧॥

Āsā. Ŧum cẖanḏan ham irand bāpure sang ṯumāre bāsā. Nīcẖ rūkẖ ṯe ūcẖ bẖae hai ganḏẖ suganḏẖ nivāsā. ||1||

 

(Aasa) Baani of Bhagat Ravidas in Raag Aasa. O Almighty, You are (chanadan = sandalwood) full of fragrance while (ham) I am (baapurey) a poor (irandd) castor-seed plant with no fragrance, i.e. You are a treasure house of virtues but I have none; but since I started (baasa) living (sang-i) with You, i.e. started participating in holy congregation where You abide,

(tey) from a (neech) lowly (rookh) plant, I have (bhaey) become (ooch= high) an exalted tree, i.e. have acquired virtues; from one with (gandh) ordinary smell now (sugandh) fragrance (nivaasa) abides in me, i.e. I exude virtues with Your grace. 1.

 

ਮਾਧਉ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਰਨਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ॥ ਹਮ ਅਉਗਨ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹ ਉਪਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Māḏẖao saṯsangaṯ saran ṯumĥārī. Ham augan ṯumĥ upkārī. ||1|| rahāo.

 

(Maadhau) O Master of the world-play; by participating in (satisangat-i) holy congregation I am (tumhaari) in Your (saran-i) care.

(Ham) I am (augan) virtue-less but (tumh) You are (upkaari) beneficent – please accept me for union with You. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਤੁਮ ਮਖਤੂਲ ਸੁਪੇਦ ਸਪੀਅਲ ਹਮ ਬਪੁਰੇ ਜਸ ਕੀਰਾ ॥ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਐ ਮਾਧਉ ਜੈਸੇ ਮਧੁਪ ਮਖੀਰਾ ॥੨॥

Ŧum makẖṯūl supeḏ sapīal ham bapure jas kīrā. Saṯsangaṯ mil rahīai māḏẖao jaise maḏẖup makẖīrā. ||2||

 

O Almighty, (tum) You are like (makhtool) refined silk, (supedd) white like (sapeeal) milk, but I am (jas) like a (bapurey) poor (keera = worm) silk worm, i.e. You are great but I am insignificant.

(Maadhau = master of world-play) O Almighty, please bestow grace that I (rahiai) remain (satsangat-i) in holy congregation (mil-i) together with others in Your service (jaisey) like (makheera) the bees love (madhup) the beehive. 2.

 

ਜਾਤੀ ਓਛਾ ਪਾਤੀ ਓਛਾ ਓਛਾ ਜਨਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨ੍ਹੀ ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਚਮਾਰਾ ॥੩॥੩॥

Jāṯī ocẖẖā pāṯī ocẖẖā ocẖẖā janam hamārā. Rājā rām kī sev na kīnī kahi Raviḏās cẖamārā. ||3||3||

 

I am (ochhaa) low (jaati) by caste, (paati) by lineage – being a cobbler – and (hamaara) my (janam-u) birth is low – being born in a poor family;

I have also not (keenhi = done) performed (seyva) service of You (raja = king) the Sovereign Master, i.e. I have not lived by Divine virtues and commands; – O Almighty please be kind and accept me for union with You, (kah-i) says Ravidas (chamaar) the cobbler – in humility. 3. 3.

 

—————————————-

 

ਆਸਾ ॥ ਕਹਾ ਭਇਓ ਜਉ ਤਨੁ ਭਇਓ ਛਿਨੁ ਛਿਨੁ ॥ ਪ੍ਰੇਮੁ ਜਾਇ ਤਉ ਡਰਪੈ ਤੇਰੋ ਜਨੁ ॥੧॥

Āsā. Kahā bẖaio jao ṯan bẖaio cẖẖin cẖẖin. Parem jāe ṯao darpai ṯero jan. ||1||

 

(Aasa) Baani of Bhagat Ravidas in Raag Aasa. (Kahaa bhaio = so what) it does not matter (jau) if – while searching for the Master, (tan-u) my body (bhaio = becomes) gets cut into (chhin-u chhin-u) pieces.

Only when (preym-u) love/longing for You (jaaey) wanes that this (jan-u = servant) seeker of (teyro) Yours (ddarpai) would be afraid, – would worry – O Almighty. 1.

 

ਤੁਝਹਿ ਚਰਨ ਅਰਬਿੰਦ ਭਵਨ ਮਨੁ ॥ ਪਾਨ ਕਰਤ ਪਾਇਓ ਪਾਇਓ ਰਾਮਈਆ ਧਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ŧujẖėh cẖaran arbinḏ bẖavan man.  Pān karaṯ pāio pāio rāmīā ḏẖan. ||1|| rahāo.

 

My (man-u) mind has made (tujhah-i) Your (arbind/arvind) lotus (charan) feet its (bhavan = house) abode, i.e. my mind is ever in remembrance of Your virtues and commands.  

As it (paan karat) drinks the nectar of Your virtues – the way the bumble-bee sucks nectar from the flower, i.e. reflects on Your virtues, it (paaio paaio) increasingly obtains (dhan) the wealth of You (raamaiaa) the all-pervasive Master – becomes more and more aware of Your presence within it. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਸੰਪਤਿ ਬਿਪਤਿ ਪਟਲ ਮਾਇਆ ਧਨੁ ॥ ਤਾ ਮਹਿ ਮਗਨ ਹੋਤ ਨ ਤੇਰੋ ਜਨੁ ॥੨॥

Sampaṯ bipaṯ patal māiā ḏẖan. Ŧā mėh magan hoṯ na ṯero jan. ||2||

 

Focus on (sampat-i) property, (bipat-i) difficulties and (maaia dhan-u) money (pattal = curtain) separates the mind from, i.e. becomes an obstacle to finding the Almighty.

O Almighty, (teyro) Your (jan-u = servant) devotee does not remain (magan = absorbed) engrossed (ta mah-i) in them, i.e. does not care about them. 2.

 

ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਜੇਵਰੀ ਬਾਧਿਓ ਤੇਰੋ ਜਨ ॥ ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਛੂਟਿਬੋ ਕਵਨ ਗੁਨ ॥੩॥੪॥

Parem kī jevrī bāḏẖio ṯero jan. Kahi Raviḏās cẖūtibo kavan gun. ||3||4||

 

Your devotee is (baadhiao = tied) attached to You with (jeyvri = rope) the bond of (p-rem) love.

(Kavan) what (gun = virtue) avail, i.e. there is no point, to (chhoottibo) to be released from it, i.e. I would not like to give up my love for You and be attached to the world-play, (kah-i) says Ravidas. 3. 4.

 

Page 487

 

ਆਸਾ ॥ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰੇ ॥ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਜਨ ਗਏ ਨਿਸਤਰਿ ਤਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Āsā. Har har har har har har hare. Har simraṯ jan gae nisṯar ṯare. ||1|| rahāo.

 

(Aasa) Baani of Bhagat Ravidas in Raag Aasa. By remembering and living by (har-i har-i) the virtues and commands of the Almighty continuously in thought, word and deed, the mind (harey = becomes green) blossoms.

By (simrat) remembrance of the Almighty, (jan) devotees of the Almighty (ga-e) depart from the world (nistar tarey = swim across)  getting across the world ocean, i.e. are not born again. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕਬੀਰ ਉਜਾਗਰ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਾਟੇ ਕਾਗਰ ॥੧॥

Har ke nām Kabīr ujāgar.  Janam janam ke kāte kāgar. ||1||

 

Because of living by (naam) virtues and commands of (har-i) the Almighty, Bhagat Kabir became (ujaagar = shining) renowned.

(Kaagar = papers) the account of deeds of (janam janam = birth after birth) numerous past births (kaattey = cut) was destroyed i.e. all past transgressions were forgiven – and his soul united with the Creator. 1.

 

ਨਿਮਤ ਨਾਮਦੇਉ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥ ਤਉ ਜਗ ਜਨਮ ਸੰਕਟ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥੨॥

Nimaṯ nāmḏeo ḏūḏẖ pīāiā.  Ŧao jag janam sankat nahī āiā. ||2||

 

(Nimat = because of) out of devotion, (Namdeo) Bhagat Namdev (peeaaia = caused to drink) offered (doodh-u) milk to the Master, (tau) that is why (sankatt) the pain of (janam) birth (jag) in a body did not (aaia = come) have to be gone through by Bhagat Namdev. 2.

 

ਜਨ ਰਵਿਦਾਸ ਰਾਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥ ਇਉ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਨਰਕ ਨਹੀ ਜਾਤਾ ॥੩॥੫॥

Jan Raviḏās rām rang rāṯā. Io gur parsāḏ narak nahī jāṯā. ||3||5||

 

Says (jan) the servant Ravidas: Being (raata) imbued (rang-i) with love for (raam) the all-pervasive Almighty, i.e. living by IT’s virtues and commands, (gurparsaad-i) with the guru’s grace/guidance; (iau) this is how one does not (jaata) go to (narak) hell, i.e. escapes being put in cycles of reincarnation and instead unites with the Creator. 3. 5. 

 

——————————————

 

ਮਾਟੀ ਕੋ ਪੁਤਰਾ ਕੈਸੇ ਨਚਤੁ ਹੈ ॥ ਦੇਖੈ ਦੇਖੈ ਸੁਨੈ ਬੋਲੈ ਦਉਰਿਓ ਫਿਰਤੁ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Mātī ko puṯrā kaise nacẖaṯ hai. Ḏekẖai ḏekẖai sunai bolai ḏaorio firaṯ hai. ||1|| rahāo.

 

The human is (putra/putla) a puppet made (maatti) of clay; see (kaisey) how it (nachat-u) dances, i.e. is made to act because of his/her attachment to pleasures of the world-play – with wealth, relatives and status.

S/he (deykhai deykhai) ever watches, (sunai) listens, i.e. keeps eyes and ears open to know how things are and (bolai) talks about it; is (daurio phirat-u) ever on the run in pursuit of the pleasures. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਜਬ ਕਛੁ ਪਾਵੈ ਤਬ ਗਰਬੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ॥ ਮਾਇਆ ਗਈ ਤਬ ਰੋਵਨੁ ਲਗਤੁ ਹੈ ॥੧॥

Jab kacẖẖ pāvai ṯab garab karaṯ hai. Māiā gaī ṯab rovan lagaṯ hai. ||1||

 

(Jab) when s/he (paavai = obtains) achieves (kachh-u) some thing (tab) then s/he (garab-u karat = developspride) becomes arrogant; but when (maaia) money/wealth (gaee = goes) is lost, (tab) then (rovan-u lagat-u) starts wailing. 1.

 

ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਰਸ ਕਸਹਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥ ਬਿਨਸਿ ਗਇਆ ਜਾਇ ਕਹੂੰ ਸਮਾਨਾ ॥੨॥

Man bacẖ karam ras kasėh lubẖānā. Binas gaiā jāe kahūaʼn samānā. ||2||

 

S/he remains (lubhaana) engrossed in (ras) sweet and (kasah-i) sour things i.e. pleasures of the world-play in (man, bach, kram) thought, word and deed.

(Binas gaiaa = perishes) on death s/he (jaa-e) departs (samaana) to be contained (kahoo-n) somewhere, i.e. remains in cycles of births and deaths – instead of uniting with the Creator. 2. 

 

ਕਹਿ ਰਵਿਦਾਸ ਬਾਜੀ ਜਗੁ ਭਾਈ ॥ ਬਾਜੀਗਰ ਸਉ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਨਿ ਆਈ ॥੩॥੬॥

Kahi Raviḏās bājī jag bẖāī. Bājīgar sao mohi parīṯ ban āī. ||3||6||

 

(Kah-i) says Ravidas: (Jag-u) the world is (baaji) a play o (bhaaee) brethren.

(Moh-i) I (ban-i aaee = has become) have developed (preet-i) love (sio) for (baajigar = director of play) the Creator rather than the world-play – and hope to unite with the Master. 3. 6.