SGGS pp 527-528, Devgandhaari M: 4, Shabads 1-6.

 

ੴ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ      ॥

Ik▫oaʼnkār saṯ nām karṯā purakẖ nirbẖa▫o nirvair akāl mūraṯ ajūnī saibẖaʼn gur parsāḏ.

 

ONE, all-pervasive (karta purakh-u) Creator of all universes, (sat-i) with eternal (naam-u) virtues, (nirbhau = beyond fear) does not fear or favor any one/thing, (nirvair = without enmity) is not against any one, (moorat-i = picture) is embodiment of (akaal) timeless-ness and deathless-ness, (ajooni) does not take a physical life form, (saibha’n) is self-existent; is known (gur prasaad-i) with the guru’s grace/guidance.

 

ਰਾਗੁ ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥

Rāg ḏevganḏẖārī mėhlā 4 gẖar 1.

 

Composition by (mahla 4) the fourth guru in Raag Deyvgandhaari (ghar-u 1) to be sung to the first beat.

 

ਸੇਵਕ ਜਨ ਬਨੇ ਠਾਕੁਰ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥ ਜੋ ਤੁਮਰਾ ਜਸੁ ਕਹਤੇ ਗੁਰਮਤਿ ਤਿਨ ਮੁਖ ਭਾਗ ਸਭਾਗੇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Sevak jan bane ṯẖākur liv lāge.  Jo ṯumrā jas kahṯe gurmaṯ ṯin mukẖ bẖāg sabẖāge. ||1|| rahā▫o.

 

Those who become (jan) humble (seyvak) servants of (tthaakur) the Master, i.e. those who live by Divine virtues and commands, (liv laagey) remain absorbed in IT.

O Almighty, (jo) those who (kahatey = say, jas-u = praise) recount (tumra) Your virtues – and emulate them, (gurmat-i = guru’s counsel) with the guru’s guidance, (tin) their (mukh) faces have (bhaag sabhaagey) good fortune written, i.e. they are bestowed grace and are accepted for union with You. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਟੂਟੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ਹਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥ ਹਮਰਾ ਮਨੁ ਮੋਹਿਓ ਗੁਰ ਮੋਹਨਿ ਹਮ ਬਿਸਮ ਭਈ ਮੁਖਿ ਲਾਗੇ ॥੧॥

Tūte mā▫i▫ā ke banḏẖan fāhe har rām nām liv lāge.  Hamrā man mohi▫o gur mohan ham bisam bẖa▫ī mukẖ lāge. ||1||

 

They (liv laagey) are focused on (raam naam) Divine virtues and commands – as taught by the guru; their (badhan = bondage) attachments to (maaia) temptations in the world play 

(ttoottey) break.

(Hamra) my (man-u) mind (mohio) is fascinated by (mohan-i) the beloved guru; (mukh-i laagey = being face to face) seeing him is (bisam bhaee = amazed) awe-inspiring –to see how one is reformed in his company. 1

 

ਸਗਲੀ ਰੈਣਿ ਸੋਈ ਅੰਧਿਆਰੀ ਗੁਰ ਕਿੰਚਤ ਕਿਰਪਾ ਜਾਗੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪ੍ਰਭ ਸੁੰਦਰ ਸੁਆਮੀ ਮੋਹਿ ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਲਾਗੇ ॥੨॥੧॥

Saglī raiṇ so▫ī anḏẖi▫ārī gur kicẖanṯ kirpā jāge.  Jan Nānak ke parabẖ sunḏar su▫āmī mohi ṯum sar avar na lāge. ||2||1||

 

The mortal (soee = she sleeps) remains indifferent – to the purpose of life – for (sagli) the entire (rain-i = night, metaphor for life) life (andhiaari = dark night, ignorance) being oblivious – of Divine virtues and commands; but with (kinchat) a little (kirpa = kindness) guidance of the guru, s/he (jaagey = awakens) becomes aware of them.

Then, O (sundar = handsome) beloved (prabh) Almighty (suaami) Master (key) of (jan) the humble fourth Nanak, (moh-i) to me, i.e. since I started following the guru, none (avar-u) other 

(laagey = appears) seems (sar) equal to (tum) You. 2. 1.

 

—————————————–

 

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ ਮੇਰੋ ਸੁੰਦਰੁ ਕਹਹੁ ਮਿਲੈ ਕਿਤੁ ਗਲੀ ॥ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਬਤਾਵਹੁ ਮਾਰਗੁ ਹਮ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਚਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏevganḏẖārī.  Mero sunḏar kahhu milai kiṯ galī.  Har ke sanṯ baṯāvhu mārag ham pīcẖẖai lāg cẖalī. ||1|| rahā▫o.

 

Composition in Raag Devgandhaari. Someone please (kahahu = say) tell me at (kit-u) which (gali = street) place (milai = be found) may I find (meyro) my (sundar-u = handsome) fascinating Master.

O (sant = saint) seekers (key) of (har-i) the Almighty, please (bataavhu) tell me (maarag-u) the route; (ham) I shall (chali) walk (peechhai lag-i) behind you, i.e. please guide me how to find the Master within. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਪ੍ਰਿਅ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਖਾਨੇ ਹੀਅਰੈ ਇਹ ਚਾਲ ਬਨੀ ਹੈ ਭਲੀ ॥ ਲਟੁਰੀ ਮਧੁਰੀ ਠਾਕੁਰ ਭਾਈ ਓਹ ਸੁੰਦਰਿ ਹਰਿ ਢੁਲਿ ਮਿਲੀ ॥੧॥

Pari▫a ke bacẖan sukẖāne hī▫arai ih cẖāl banī hai bẖalī. Laturī maḏẖurī ṯẖākur bẖā▫ī oh sunḏar har dẖul milī. ||1||

 

The seekers reply: (Sukhaaney = pleasing) happily accepting (bachan = words) the will of (pria) the Beloved Master (heearai) by the mind; (ih) this is (bhal-i = good) the right (chaal = gait) way – to find the Master, i.e. the Almighty is found by shedding ego and submitting to IT’s commands.

A woman (latturi = with scattered hair) not physically presentable and (madhuri) of short height, (bhaaee) is liked by (tthaakur) the Master like a (sundar-i) beautiful woman if she (ddhul-i = melts) gives up ego i.e. a mortal who has weaknesses but humbly obeys Divine commands, s/he can (mili) unite with the Almighty. 1.

ਏਕੋ ਪ੍ਰਿਉ ਸਖੀਆ ਸਭ ਪ੍ਰਿਅ ਕੀ ਜੋ ਭਾਵੈ ਪਿਰ ਸਾ ਭਲੀ ॥ ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਕਿਆ ਕਰੈ ਬਿਚਾਰਾ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲੀ ॥੨॥੨॥

Ėko pari▫o sakẖī▫ā sabẖ pari▫a kī jo bẖāvai pir sā bẖalī.  Nānak garīb ki▫ā karai bicẖārā har bẖāvai ṯiṯ rāhi cẖalī. ||2||2||

 

There is (eyko) only one (priau = beloved) man and (sabh) all creatures are his (sakheeaa) girl-friends; (jo) one who, i.e. the soul-bide who, is (bhaavai = appealing) liked by (pir = spouse) the Almighty-groom (sa) that is (bhali) good – is accepted for union.

(Kiaa) what can (gareeb-u) the poor and (bichaara) helpless fourth Nanak, (karai) do, i.e. the mortal cannot choose what to do, s/he (chali) walks on (tit-u) that (raah-i) route, i.e. acts as, (har-i) the Almighty (bhaavai) wills. 2. 2. 

 

———————————–

 

Note: There are many Shabads in Raag Devgandhaari which do not mention the author as in this case. In this Shabad, the fourth Guru reminds us that the Almighty is within us. But we wander all over in search, because we do not look within, being unaware of this. The enlightenment comes with the guru’s guidance.

 

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੀਐ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲੈ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਭੀਨੀ ਚੋਲੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏevganḏẖārī.  Mere man mukẖ har har har bolī▫ai.  Gurmukẖ rang cẖalūlai rāṯī har parem bẖīnī cẖolī▫ai. ||1|| rahā▫o.

 

Composition in Raag Devgandhaari. (Meyrey) my (man) mind, i.e. we mortals should, (mukh-i) from the mouth, (boleeai) utter the virtues of (har-i har-i har-i) the Almighty thrice, i.e. emulate them in thought, word and deed.

One (raati) imbued with (chaloolai) the deep red (rang-i) color – the epitome of love, i.e. one who lovingly emulates virtues of the Master (gurmukh-i) with the guru’s guidance, his/her (choleeai = garment) being (bheeni) is rinsed/imbued with (preym) love of the Almighty, i.e. s/he is guided by Divine virtues and commands in thought, word and deed. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਹਉ ਫਿਰਉ ਦਿਵਾਨੀ ਆਵਲ ਬਾਵਲ ਤਿਸੁ ਕਾਰਣਿ ਹਰਿ ਢੋਲੀਐ ॥ ਕੋਈ ਮੇਲੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਮ ਤਿਸ ਕੀ ਗੁਲ ਗੋਲੀਐ ॥੧॥

Ha▫o fira▫o ḏivānī āval bāval ṯis kāraṇ har dẖolī▫ai. Ko▫ī melai merā parīṯam pi▫ārā ham ṯis kī gul golī▫ai. ||1||

 

(Hau) I – a soul-woman -, (phirau) wander like (divaani) a mad and (aaval baaval) bewildered person, looking (tis-u kaaran-i) for him, (ddholeeai) the Beloved Almighty-husband.

(Koee) someone who (meylai) unites me with (meyra) my (piaara) dear (preetam = beloved) Master, (ham) I shall serve him/her as (gul goleeai) a slave. 1.

 

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਨਾਵਹੁ ਅਪੁਨਾ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀ ਝੋਲੀਐ ॥ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਲਾਧਾ ਦੇਹ ਟੋਲੀਐ ॥੨॥੩॥

Saṯgur purakẖ manāvahu apunā har amriṯ pī jẖolī▫ai. Gur parsāḏ jan Nānak pā▫i▫ā har lāḏẖā ḏeh tolī▫ai. ||2||3||

 

We should (manaavhu) make entreaty to (apuna = own) our (satigur-u purakh-u) true guru, to guide us to (pee) drink (amrit-u) the elixir, i.e. be aware of Divine virtues and commands, (jholeeai) pushing away – vices.

Says (jan) humble fourth Nanak: (Har-i) the Almighty for whom we (ttoleeai) keep searching, is (laadhaa) found within (deyh) the body (gur prasaad-i = guru’s grace) with the guru’s guidance. 2. 3.

 

————————————-

 

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ ਅਬ ਹਮ ਚਲੀ ਠਾਕੁਰ ਪਹਿ ਹਾਰਿ ॥ ਜਬ ਹਮ ਸਰਣਿ ਪ੍ਰਭੂ ਕੀ ਆਈ ਰਾਖੁ ਪ੍ਰਭੂ ਭਾਵੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏevganḏẖārī.  Ab ham cẖalī ṯẖākur pėh hār. Jab ham saraṇ parabẖū kī ā▫ī rākẖ parabẖū bẖāvai mār. ||1|| rahā▫o.

 

Composition in Raag Devgandhaari. Having been frustrated seeking help elsewhere; and (haar-i) giving up, (ham) I (ab) now (chali) go, (pah-i) to, i.e. have placed myself, in the care of (tthaakur) the Master.

And (jab = when) once I have (aai) come (saran-i = sanctuary) under care of (prabhu) the Master – I leave it to You – O (pabhu) Master, (raakh-u = keep) accept or (maar-i = kill) reject me as (bhaavai) You please. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

Page 528

 

ਲੋਕਨ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ਉਪਮਾ ਤੇ ਬੈਸੰਤਰਿ ਜਾਰਿ ॥ ਕੋਈ ਭਲਾ ਕਹਉ ਭਾਵੈ ਬੁਰਾ ਕਹਉ ਹਮ ਤਨੁ ਦੀਓ ਹੈ ਢਾਰਿ ॥੧॥

Lokan kī cẖaṯurā▫ī upmā ṯe baisanṯar jār.  Ko▫ī bẖalā kaha▫o bẖāvai burā kaha▫o ham ṯan ḏī▫o hai dẖār. ||1||

 

(Chaturaai) cleverness of (lokan) the people, i.e. methods like display of knowledge or performing rituals – which receives (upma) praise;  I have (jaar-i) burnt (tey) those (baisantar-i) in fire – given up and submitted the self to the Almighty.

(Ham) I have (deeo ddhaar-i) melted my (tan-u) body, i.e. have dissolved pride and submitted the self to the Master – unmindful (bhaavai) whether (koi) someone (kahau) says (bhalaa) good things or (buraa) bad things about me. 1.

 

ਜੋ ਆਵਤ ਸਰਣਿ ਠਾਕੁਰ ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਮਰੀ ਤਿਸੁ ਰਾਖਹੁ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਲਾਜ ਮੁਰਾਰਿ ॥੨॥੪॥

Jo āvaṯ saraṇ ṯẖākur parabẖ ṯumrī ṯis rākẖo kirpā ḏẖār. Jan Nānak saraṇ ṯumārī har jī▫o rākẖo lāj murār. ||2||4||

 

(Jo) whosoever (aavat) comes to (tumri) Your (saran-i) care o (prabh-u) Master, You (kirpa dhaar-i) are kind to (raakhahu) protect him/her.

Says (jan) the humble fourth Nanak: O (jeeo) revered (har-i) Almighty, I have placed myself in (tumaar-i) Your (saran-i = sanctuary) care; please (raakhahu) protect my (laaj) honor o (muraar-i) Almighty. 2. 4.

 

———————————

 

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥ ਦੇਖਿ ਦੇਖਿ ਜੀਵਾ ਸਾਧ ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਜਿਸੁ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏevganḏẖārī.  Har guṇ gāvai ha▫o ṯis balihārī.  Ḏekẖ ḏekẖ jīvā sāḏẖ gur ḏarsan jis hirḏai nām murārī. ||1|| rahā▫o.

 

Composition in Raag Devgandhaari. (Hau) I (balihaari = am sacrifice) adore (tis-u) that person who (gaavai = sings) remembers – and emulates – (gun) virtues of (har-i) the Almighty.

I am (jeeva = live/rejuvenated) motivated (deykh-i deykh-i) to watch (darsan) the sight of (saadh) the seeker guru, (jis-u) who has (naam-u) virtues and commands of (muraari) the Almighty (hirdai) in mind, i.e. takes Naam as guide for life. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਤੁਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਪਾਵਨ ਪੁਰਖ ਪ੍ਰਭ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਹ ਜੂਠਾਰੀ ॥ ਹਮਰੈ ਜੀਇ ਹੋਰੁ ਮੁਖਿ ਹੋਰੁ ਹੋਤ ਹੈ ਹਮ ਕਰਮਹੀਣ ਕੂੜਿਆਰੀ ॥੧॥

Ŧum paviṯar pāvan purakẖ parabẖ su▫āmī ham ki▫o kar milah jūṯẖārī.  Hamrai jī▫e hor mukẖ hor hoṯ hai ham karamhīṇ kẖūṛi▫ārī. ||1||

 

Only two similar things can merge but, o (prabh) Almighty (suaami) Master, (tum) You are (purakh-u) all-pervasive, (pavitr) impeccable and (paavan) pure, while I am (jootthaari) impure – with vices; (kio kar-i) how can I (milah) merge with You?

There is (hor-u = different) one thing (hamrai) in my (jeea = soul) mind but (mukh-i = from mouth) I say (hor-u) something else; I am (karam-heen) bereft of good deeds; I am (koorriaari) dishonest. 1.

 

ਹਮਰੀ ਮੁਦ੍ਰ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਰਿਦ ਅੰਤਰਿ ਦੁਸਟ ਦੁਸਟਾਰੀ ॥ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹੁ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮ੍ਹ੍ਹਾਰੀ ॥੨॥੫॥

Hamrī muḏar nām har su▫āmī riḏ anṯar ḏusat ḏustārī.  Ji▫o bẖāvai ṯi▫o rākẖo su▫āmī jan Nānak saraṇ ṯumĥārī. ||2||5||

 

(Hamri) my (mudr = posture) facade is one of (naam-u) living by Divine virtues and commands, but have (dustt dusttaari) evil (anatar-i) in (rid) the mind.

Says (jan) the humble fourth Nanak: I have placed myself in (tumhaari) Your (saran-i = sanctuary) care, please (raakhahu = keep) treat me (tio) that way (jio) which way (bhaavai) it pleases You, o (suaami) Master. 2. 5.

 

————————————

 

Note: It is common practice that a man tries to choose a spouse based on good looks among other things. Gurbani uses this as an allegory when talking of acceptability of the soul-bride for union with the Creator. In this context, it is virtues which make the soul beautiful.

 

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ॥ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਸੁੰਦਰਿ ਹੈ ਨਕਟੀ ॥ ਜਿਉ ਬੇਸੁਆ ਕੇ ਘਰਿ ਪੂਤੁ ਜਮਤੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ਹੈ ਧ੍ਰਕਟੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Ḏevganḏẖārī.  Har ke nām binā sunḏar hai naktī.  Ji▫o besu▫ā ke gẖar pūṯ jamaṯ hai ṯis nām pari▫o hai ḏẖarkatī. ||1|| rahā▫o.

 

Composition in Raag Devgandhaari. A (sunadar-i) beautiful woman (binaa = without) who does not emulate (naam) virtues of the Almighty is like (naktti = with chopped nose) an ugly woman, i.e. a person who neglects Divine virtues, but performs rituals which may impress the people, is not acceptable to the Almighty.

(Jio) like when (poot-u) a son is (jamat-u) born (key ghar-i = in house of) to a prostitute, (tis-u) he (pario) gets (naam-u) the name, i.e. is looked at as one (dhraktti) who is despised. 1.

(Rahaau) dwell on this and contemplate.

 

ਜਿਨ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਹਿ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਤੇ ਬਿਗੜ ਰੂਪ ਬੇਰਕਟੀ ॥ ਜਿਉ ਨਿਗੁਰਾ ਬਹੁ ਬਾਤਾ ਜਾਣੈ ਓਹੁ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਹੈ ਭ੍ਰਸਟੀ ॥੧॥

Jin kai hirḏai nāhi har su▫āmī ṯe bigaṛ rūp berkatī.  Ji▫o nigurā baho bāṯā jāṇai oh har ḏargėh hai bẖarsatī. ||1||

 

Those (jin kai) in whose (hirdai) mind (har-i) the Almighty (suaami) Master is (naah-i) not remembered, (tey) they are (bigarr roop = spoilt looks) defaced and (bey + raktti = without blood) life-less – they lead life devoid of virtues.

It is (jio) like (niguraa = without guru) a self-willed person (jaanai) knows (bahu baata = many things) how to talk a lot, i.e. can impress people, but is considered (bhrastti = corrupt) vicious – and thus unacceptable – (har-i dargah) in Divine court, for union with the Creator. 1.

ਜਿਨ ਕਉ ਦਇਆਲੁ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਨਾ ਸਾਧ ਜਨਾ ਪਗ ਚਕਟੀ ॥ ਨਾਨਕ ਪਤਿਤ ਪਵਿਤ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਛੈ ਛੁਕਟੀ ॥੨॥੬॥

Jin ka▫o ḏa▫i▫āl ho▫ā merā su▫āmī ṯinā sāḏẖ janā pag cẖaktī. Nānak paṯiṯ paviṯ mil sangaṯ gur saṯgur pācẖẖai cẖẖuktī. ||2||6||

 

On the other hand those (jin kau) on whom (suaami) the Master (meyra = my) of all (hoaa) is (daiaal-u = compassionate) kind, they (chaktti/chattki = lick) pay obeisance at the feet of, i.e. seek guidance from, (saadh janaa) the seekers.

(Patit = fallen) those caught in vices can become (pavit) purified (mil-i) by finding (sangat-i = company) congregation of the guru and (paachhai = behind) following the teachings of (satigur) the true guru; if they do, they are (chhuktti/chhuttki) freed of vices in life and escape reincarnation on death, says the fourth Nanak. 2. 6.  

 

ਛਕਾ ੧

cẖẖakā 1

 

One (chhakaa) group of six Shabads – of the fourth Guru.