Posts Tagged ‘Meditation’

Naam



Naam is fundamental to the Sikh faith. It has been used in Sri Guru Granth Sahib or Gurbani innumerable times The scripture uses it in the beginning of Mool Mantar as Sat Naam and in the last Tuk โ€œNanak naam mile ta jiva tann mann theevai hariaโ€ before Ragmala. So SGGS starts and ends with Naam.

At the face of it Naam means a name. Yes it is name of Akal Purakh or God who has no name.

The third Guru defines Naam thus

เจ†เจชเฉ‡ เจชเจฟเฉฐเจกเฉ เจธเจตเจพเจฐเจฟเจ“เจจเฉ เจตเจฟเจšเจฟ เจจเจต เจจเจฟเจงเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เฅฅ
เจ‡เจ•เจฟ เจ†เจชเฉ‡ เจญเจฐเจฎเจฟ เจญเฉเจฒเจพเจ‡เจ…เจจเฉ เจคเจฟเจจ เจจเจฟเจนเจซเจฒ เจ•เจพเจฎเฉ เฅฅ
เจ‡เจ•เจจเฉ€ เจ—เฉเจฐเจฎเฉเจ–เจฟ เจฌเฉเจเจฟเจ† เจนเจฐเจฟ เจ†เจคเจฎ เจฐเจพเจฎเฉ เฅฅ
เจ‡เจ•เจจเฉ€ เจธเฉเจฃเจฟ เจ•เฉˆ เจฎเฉฐเจจเจฟเจ† เจนเจฐเจฟ เจŠเจคเจฎ เจ•เจพเจฎเฉ เฅฅ
เจ…เฉฐเจคเจฐเจฟ เจนเจฐเจฟ เจฐเฉฐเจ—เฉ เจ‰เจชเจœเจฟเจ† เจ—เจพเจ‡เจ† เจนเจฐเจฟ เจ—เฉเจฃ เจจเจพเจฎเฉ เฅฅเฉงเฉฉเฅฅ

The Creator fashioned the body and put in it the treasure of Naam. I

God leads some astray, they fail in life;

The Gurmukhs โ€“ guru oriented – realize that God is within.

Some hear this and believe; they have exalted deeds;

Thus develops love within and then one sings Naam, the Divine virtues. (M: 3, p 1090).

The basic definition of Naam therefore is Divine virtues.

Gurbani uses it directly as such at most places. For example:

เจ•เจฟเจฐเจคเจฎ เจจเจพเจฎ เจ•เจฅเฉ‡ เจคเฉ‡เจฐเฉ‡ เจœเจฟเจนเจฌเจพ เฅฅ เจธเจคเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เจคเฉ‡เจฐเจพ เจชเจฐเจพ เจชเฉ‚เจฐเจฌเจฒเจพ เฅฅ

Krtam naam kathay tere jihba : Sat Naam tera Para Poorbala

The tongue says your names as per what You do; but You have been known as the Universal Truth from time immemorial.(M: 5. p 1083).

This is how it is used in the Mool Manatar i.e.

เฉด เจธเจคเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เฅฅ

The One all pervasive Creator is the Universal Truth, who is and will ever be the same.

Some of the other applications of this are:

เจจเจพเจฎเฉ เจงเจจเฉ เจจเจพเจฎเฉ‹ เจฐเฉ‚เจชเฉ เจฐเฉฐเจ—เฉ เฅฅ เจจเจพเจฎเฉ‹ เจธเฉเจ–เฉ เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎ เจ•เจพ เจธเฉฐเจ—เฉ เฅฅเจจเจพเจฎ เจฐเจธเจฟ เจœเฉ‹ เจœเจจ เจคเฉเจฐเจฟเจชเจคเจพเจจเฉ‡ เฅฅ เจฎเจจ เจคเจจ เจจเจพเจฎเจนเจฟ เจจเจพเจฎเจฟ เจธเจฎเจพเจจเฉ‡ เฅฅเจŠเจ เจค เจฌเฉˆเจ เจค เจธเฉ‹เจตเจค เจจเจพเจฎ เฅฅ เจ•เจนเฉ เจจเจพเจจเจ• เจœเจจ เจ•เฉˆ เจธเจฆ เจ•เจพเจฎ เฅฅเฉฌเฅฅ


For the devotees Naam is wealth and personal beauty; all pleasures lie in Naam; those who are thus contented remain absorbed in Naam both mentally and physically. M: 5, p 286.

Naam is also used as praise like in good name. Of all the ways praises are showered Naam is supreme:


เจจเจพเจฎเจจ เจฎเจนเจฟ เจคเฉ‡เจฐเฉ‹ เจชเฉเจฐเจญ เจจเจพเจฎเจพ เจ—เจฟเจ†เจจเจจ เจฎเจนเจฟ เจ—เจฟเจ†เจจเฉ€ เฅฅ

Of all the ways to praise, Naam is supreme and also the source of spiritual wisdom. M: 5, 507.


Naam, the Divine virtues are also the support and guide for life:


เจจเจพเจฎเฉ เจญเจ—เจค เจ•เฉˆ เจชเฉเจฐเจพเจจ เจ…เจงเจพเจฐเฉ เฅฅ เจจเจพเจฎเฉ‹ เจงเจจเฉ เจจเจพเจฎเฉ‹ เจฌเจฟเจ‰เจนเจพเจฐเฉ เฅฅเฉงเฅฅ Naam Bhagat kai praan adhaar; naam dhann naamo biohaar. 1.

For the devotee Naam is the support for life; Naam is wealth and dealings (conduct). M: 5, p 189).


Naam as virtues cleanses or purifies the mind.


เจญเจฐเฉ€เจ เจฎเจคเจฟ เจชเจพเจชเจพ เจ•เฉˆ เจธเฉฐเจ—เจฟ เฅฅ เจ“เจนเฉ เจงเฉ‹เจชเฉˆ เจจเจพเจตเฉˆ เจ•เฉˆ เจฐเฉฐเจ—เจฟ เฅฅ


Our mind is soiled by by transgressions; it is purified by the love of Naam. (Japji Pauri 20).


เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎเจฟ เจจเจพเจตเฉˆ เจธเฉ‹เจˆ เจœเจจเฉ เจจเจฟเจฐเจฎเจฒเฉ เจซเจฟเจฐเจฟ เจฎเฉˆเจฒเจพ เจฎเฉ‚เจฒเจฟ เจจ เจนเฉ‹เจˆ เฅฅ เจจเจพเจฎ เจฌเจฟเจจเจพ เจธเจญเฉ เจœเจ—เฉ เจนเฉˆ เจฎเฉˆเจฒเจพ เจฆเฉ‚เจœเฉˆ เจญเจฐเจฎเจฟ เจชเจคเจฟ เจ–เฉ‹เจˆ เฅฅเฉจเฅฅ เฉฉ เฉงเฉจเฉฉเฉช


One who bathes in Naam is purified and never becomes impure again;without naam every one is stained by vices, caught in duality and deluded; never receiving the honor to be accepted by the Creator. M: 3, p 1234.


Naam is not just virtues but also Hukam, the Divine command to emulate the virtues. The Slok at the end of Japji ends thus:


เจœเจฟเจจเฉ€ เจจเจพเจฎเฉ เจงเจฟเจ†เจ‡เจ† เจ—เจ เจฎเจธเจ•เจคเจฟ เจ˜เจพเจฒเจฟ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจคเฉ‡ เจฎเฉเจ– เจ‰เจœเจฒเฉ‡ เจ•เฉ‡เจคเฉ€ เจ›เฉเจŸเฉ€ เจจเจพเจฒเจฟ เฅฅเฉงเฅฅ


Those who remember Naam , their toil is fruitful.M: 1. p 8.


Partaking in Satsangat/ Sadhsangat, the holy congregation is an essential part of Sikh practice. This is Naam oriented:


เจธเจคเจธเฉฐเจ—เจคเจฟ เจ•เฉˆเจธเฉ€ เจœเจพเจฃเฉ€เจ เฅฅ เจœเจฟเจฅเฉˆ เจเจ•เฉ‹ เจจเจพเจฎเฉ เจตเจ–เจพเจฃเฉ€เจ เฅฅ เจเจ•เฉ‹ เจจเจพเจฎเฉ เจนเฉเจ•เจฎเฉ เจนเฉˆ เจจเจพเจจเจ• เจธเจคเจฟเจ—เฉเจฐเจฟ เจฆเฉ€เจ† เจฌเฉเจเจพเจ‡ เจœเฉ€เจ‰ เฅฅเฉซเฅฅ


Question: How do we recognize holy congregation:


Answer: Where only One Naam is the subject of discourse. One Naam is ordained as explained by the true guru. M: 1, p 72.


Every thing created represents Naam, the creative virtue of God. This is explained thus:


เจœเฉ‡เจคเจพ เจ•เฉ€เจคเจพ เจคเฉ‡เจคเจพ เจจเจพเจ‰ เฅฅ เจตเจฟเจฃเฉ เจจเจพเจตเฉˆ เจจเจพเจนเฉ€ เจ•เฉ‹ เจฅเจพเจ‰ เฅฅ


Whatever exists bears the stamp of Naam (Japji Pauri 19).


Further we read in Sukhmani Sahib:


เจจเจพเจฎ เจ•เฉ‡ เจงเจพเจฐเฉ‡ เจธเจ—เจฒเฉ‡ เจœเฉฐเจค เฅฅ เจจเจพเจฎ เจ•เฉ‡ เจงเจพเจฐเฉ‡ เจ–เฉฐเจก เจฌเฉเจฐเจนเจฎเฉฐเจก เฅฅ
It is not possible to describe Naam fully we can only say a bit.

We read in Rehras Sahib:


เจ†เจ–เจพ เจœเฉ€เจตเจพ เจตเจฟเจธเจฐเฉˆ เจฎเจฐเจฟ เจœเจพเจ‰ เฅฅ เจ†เจ–เจฃเจฟ เจ…เจ‰เจ–เจพ เจธเจพเจšเจพ เจจเจพเจ‰

I live by Naam and die without it; it is hard to describe Naam.


Further:


เจธเจฐเจฌ เจงเจฐเจฎ เจฎเจนเจฟ เจธเฉเจฐเฉ‡เจธเจŸ เจงเจฐเจฎเฉ เฅฅ เจนเจฐเจฟ เจ•เฉ‹ เจจเจพเจฎเฉ เจœเจชเจฟ เจจเจฟเจฐเจฎเจฒ เจ•เจฐเจฎเฉ เฅฅ เฉซ เฉจเฉฌเฉฌ


The most sublime faith amongst all isto remember Divine virtues and do righteous deeds. M: 5, p 266.


เจนเจฐเจฟ เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เจœเจชเฉฐเจคเจฟเจ† เจ•เจ›เฉ เจจ เจ•เจนเฉˆ เจœเจฎเจ•เจพเจฒเฉ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจฎเจจเฉ เจคเจจเฉ เจธเฉเจ–เฉ€ เจนเฉ‹เจ‡ เจ…เฉฐเจคเฉ‡ เจฎเจฟเจฒเฉˆ เจ—เฉ‹เจชเจพเจฒเฉ เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉชเฉซเฉญ


By remembering Divine virtues and living by them, the messengers of death say nothing i.e. leave the soul alone/the mind stays at peace;the mind and body remain at peace โ€“ thoughts and actions are guided by the state of poise โ€“ and finally the soul merges with the Creator. M: 5, p 547. เจฐเจฟ เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เจœเจชเฉฐเจคเจฟเจ† เจ•เจ›เฉ เจจ เจ•เจนเฉˆ เจœเจฎเจ•เจพเจฒเฉ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจฎเจจเฉ เจคเจจเฉ เจธเฉเจ–เฉ€ เจนเฉ‹เจ‡ เจ—เฉ‹เจชเจพเจฒเฉชเฉซเฉญ


By remembering Divine virtues and living by them, the messengers of death say nothing i.e. leave the soul alone/the mind sta and body remain at peace โ€“ thoughts and actions by the state of poise โ€“ and finally the soul merges with the Creator. M: 5, p 547.

Concentration during Nitnem

Human birth is supreme amongst all life forms as it provides an opportunity for the soul to end its journey of births and deaths and merge in God. For this the humans must realize what they are here for and conduct their life accordingly. This is taught by the scriptures which are Sri Guru Granth Sahib and compositions of the tenth Guru for the Sikhs. The compositions are called Banis.
The Sikh Reht Maryada (Code of Conduct) has laid down Banis to be recited (called doing Paath) in the morning, evening and at bedtime. They have been so chosen as to facilitate a spiritual householder’s life. This means doing our mundane duties but setting aside time to remind ourselves of the purpose of life and inevitability of death. The practice of Nitnem facilitates remembering God; as also en ableing breaking away from activities and thus avoid worldly attachments. This also clarifies the concept of ‘avoiding worldly attachments’ or Moh frequently advocated in Gurbani. Guru Nanak explains the need for doing this:

 

เจœเฉ‹ เจฆเฉ€เจธเฉˆ เจธเฉ‹ เจ†เจธ เจจเจฟเจฐเจพเจธเจพ เฅฅ

เจ•เจพเจฎ เจ•เฉเจฐเฉ‹เจง เจฌเจฟเจ–เฉ เจญเฉ‚เจ– เจชเจฟเจ†เจธเจพ เฅฅ

เจจเจพเจจเจ• เจฌเจฟเจฐเจฒเฉ‡ เจฎเจฟเจฒเจนเจฟ เจ‰เจฆเจพเจธเจพ เฅฅเฉฎเฅฅ เฉง เฉจเฉจเฉช
I find every one filled with desires or disappointments:
Every one is in the grip of desires, wrath and craving (for mammon);
Rare ones are those not attached to these (M: 1, p 224).

Gurbani exhorts us to remember God with single minded attention:

เจชเฉเจฐเจญ เจ•เฉ€ เจ‰เจธเจคเจคเจฟ เจ•เจฐเจนเฉ เจธเฉฐเจค เจฎเฉ€เจค เฅฅ เจธเจพเจตเจงเจพเจจ เจเจ•เจพเจ—เจฐ เจšเฉ€เจค เฅฅ เฉซ เฉจเฉฏเฉซ

 

 

O my holy friends praise God;

Do it with alertness and single minded attention (M: 5, p 295).

 

 

Doing Paath to praise God is establishing communication with the Divine. If we can perceive the Lord to be present with us it creates a zeal for communication. The third Guru says:
เจธเจฆเจพ เจนเจฆเฉ‚เจฐเจฟ เจ—เฉเจฐเจฎเฉเจ–เจฟ เจœเจพเจชเฉˆ เฅฅ เจธเจฌเจฆเฉ‡ เจธเฉ‡เจตเฉˆ เจธเฉ‹ เจœเจจเฉ เจงเฉเจฐเจพเจชเฉˆ เฅฅ
เจ…เจจเจฆเจฟเจจเฉ เจธเฉ‡เจตเจนเจฟ เจธเจšเฉ€ เจฌเจพเจฃเฉ€ เจธเจฌเจฆเจฟ เจธเจšเฉˆ เจ“เจฎเจพเจนเจพ เจนเฉ‡ เฅฅเฉฎเฅฅ เฉฉ เฉงเฉฆเฉซเฉซ

 

God’s presence is perceived through the Guru’s word:

One who thus serves the Lord feels satisfied;

He then ever dwells on the Word and is enthused (M: 3, p 1055).

 

 

If we understand the Shabad and love it, we are enthused to recite or sing it. Without proper understanding Paath remains mechanical recitation. Guru Nanak explains:

 

 

เจœเจฟเจจเจฟ เจ•เจนเจฟเจ† เจคเจฟเจจเจฟ เจ•เจนเจจเฉ เจตเจ–เจพเจจเจฟเจ† เฅฅ

เจœเจฟเจจเจฟ เจฌเฉ‚เจเจฟเจ† เจคเจฟเจจเจฟ เจธเจนเจœเจฟ เจชเจ›เจพเจจเจฟเจ† เฅฅ

เจฆเฉ‡เจ–เจฟ เจฌเฉ€เจšเจพเจฐเจฟ เจฎเฉ‡เจฐเจพ เจฎเจจเฉ เจฎเจพเจจเจฟเจ† เฅฅเฉฌเฅฅ เฉง เฉจเฉจเฉง

 

 

One, who just says, only keeps saying;

he who understands, experiences the Lord easily;

this seeing and experiencing is satisfying for the mind (M: 1, p 221).

 

 

However there are impediments to concentration resulting in distractions, yawning or even drowsiness. These

may be due to one or more of the following factors:

 

 

  • Insufficient sleep.
  • Rich food.
  • Overeating or being famished.
  • Making effort to concentrate.
  • Physical fatigue.
  • Some strong desire.
  • Thoughts of past events or future plans.
  • Being in a conflict situation.

The remedies for the above are evident. Instead of making effort to concentrate one should relax the mind. It is not easy to control the mind in case of the last two but knowing why we are reciting a Bani and what it means is helpful in keeping distractions at bay. Conflict situations may be helped by the prayer. The tenth Guru prays:
เจจเจฎเฉ‹ เจ•เจฒเจน เจ•เจฐเจคเจพ เจจเจฎเฉ‹ เจธเจพเจ‚เจค เจฐเฉ‚เจชเฉ‡ เฅฅ เจœเจพเจช, เฉงเฉฎเฉญ
My obeisance to One who creates conflict but is the embodiment of peace (Jaap, 187).

Thinking on these lines motivates one to realize if he/ she himself/ herself is the cause for the conflict, its continuation or exacerbation.
The method of recitation is important as proper recitation not only gives satisfaction, the body and mind participate in the process.
Recitations should be done matching with the breathing rythm. This helps in the speech, body and mind working in unison. This way the reciter neither gets out of breath as in a fast recitation or/ combining sentences (Tuks), or the mind wavering if the reitation is too slow.
A devotee who has achieved success in concentration can probably be in a posture for a long time without feeling the strain. The general prescription however is:
เจฎเจจ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจธเฉเจ– เจธเจนเจœ เจธเฉ‡เจคเฉ€ เจœเจชเจฟ เจจเจพเจ‰ เฅฅ เฉซ เฉชเฉช

O my mind remember the Divine virtues naturally and comfortably (M: 5, p 44).
Along with the need for coordinating recitation with the breathing, the meanings of the Tuks need to be kept in mind. For this purpose it is helpful to give a break (Vishram) between Tuks and some times the Tuks should be broken down into two or more parts. The examples below demonstrate this:
Tayra keeta jaato naahi – mainu jog keetoee (Rehras)
Sometimes many breaks may become necessary; they come automatically if the recitation is understood. The reverse is also true; if thus recited the tUk is easily understood. Here are few examples:
Tu Karta sachiaar – mainda saaee;
Jau tau bhaavai – soee theesee – jo tu deh – soee hau paee (Rehras).
Kavav so vela – vakhat kavan – kavan thit – kavan vaar;
Kavan se ruti – maah kavan – jit hoaa aakaar (Japji).
Des aur na bhes jaakar – roop – rekh – na raag;
jatr tatr – dis visa – hoe phaileo – anuraag. 80. (Jaap Sahib).

It is helpful to perceive a vibration going down the body, from the tongue to the lower stomach as we recite.
At times when the situation is more adverse concentration becomes easier if we recite every word deliberately separated from the last. This also helps in undersatnding the recitation.
The one single factor helpful in achieving concentration is deflation of the self (ego) as when making a supplication. In other words Nitnem should be done in humility or Nimrata.
Understanding of the recitation creates interest and one feels motivated. Going a step further, interest is further enhanced if it is understood why a particular Bani is recited at a given time.Understanding the purpose of each individual Bani also helps in being aware of of the recitation. In this regard we may look at the five Nitnem Banis thus:
Japji Sahib.
This is in the form of Updesh or instruction to the mind. So it needs to be recited to the self and not primarily meant for others to hear, which they may do. If this is kept in mind it should be possible to identify ego or any other distraction. Japji Sahib conditions the mind to be receptive.

Jaap Sahib.

This Bani of the tenth Guru is entirely in praise of Akal Purakh either in second or third person. In the former portions, it should be possible to detect whether the reciter is talking to the Master or not. Somtimes evil ideas tend to come to mind during Paath. These pertain to something that has happened or is to be done. If such a thing happens one may tell the self “so this is how you talk to the Lord’? The course may then corrected. Of course this is applicable in respect of all Banis.
Swayyay.

These ten Swayyas are the last composition before we take on the mundane activities for the day. They tell us not to get too engrossed in making money, unjust exercise of authority and the like. The ninth Swayya tells us to avoid pretense and act in love (Jin prem keeo tin hi Prabh paaio). Understanding them as such makes them interesting and helps in concentration.
Rehras Sahib
This is recited at sunset after the day’s work is over. One may be tired, elated or not so happy because of what happened during the day. The compositions forming part of Rehras are meant to thank the Lord for enabling us to do our duties that day. It is mostly in second person addressed to God. The day’s distraction and fatigue may make concentration difficult but it helps if the mind is motivated that it is going to talk to the Master. Its beginning lends itself well for the purpose. It starts with “Sodar tayra kihaa –“. Later “Vaday mayaray Saahiba –“, Tu ghat ghat antar –“Tu karta sachiaar maidaa saaee”, “Na hau jatti satti nahi –” all in second person. These are only representative examples. Similarly in the Chaupaee the tenth Guru enables us to talk to Akal Purakh in large part e.g. “Hamri karahu haath day rachhaa”, “Tumhay chaad koee na dhiaaoo”, “Raakh lahu mohay raakhanhaaray” and so on.
Sohila
Sohila to be recited at bed time is a short Bani reminding us about the end of life both by itself and a metaphor for end of the day. If recited in that spirit, it brings humility and concentration folowed by good sleep.

Benefits from Naam and Sadh Sangat

Naam literally means Name. In Gurbani it is used as a way of remembering Akal Purakh the eternal God. God is not a physical entity and as such cannot be described. He is present in every one and every thing that exists. However we cannot experience Him because of distractions around us. These in turn are caused by temptations which are strong and keep the mind in bondage. The fifth Guru describes the situation thus:

เจเจธเจพ เจ•เจฐเจนเฉ เจฌเฉ€เจšเจพเจฐเฉ เจ—เจฟเจ†เจจเฉ€ เฅฅ เจœเจพ เจคเฉ‡ เจชเจพเจˆเจ เจชเจฆเฉ เจจเจฟเจฐเจฌเจพเจจเฉ€ เฅฅ เจ†เจธเจฟ เจชเจพเจธเจฟ เจฌเจฟเจ–เฉ‚เจ† เจ•เฉ‡ เจ•เฉเฉฐเจŸเจพ เจฌเฉ€เจšเจฟ เจ…เฉฐเจฎเฉเจฐเจฟเจคเฉ เจนเฉˆ เจญเจพเจˆ เจฐเฉ‡ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅเฉซเฉฉเฉฎเฉซ

There are pits full of poison (vice) around and in the midst is a spring of nectar; a wise man thinks of how to avoid the poison and get the nectar (M: 5, SGGS, p 385).

This metaphor explains that God can be experienced if we overcome evil which forms an obstacle between man and God.

This is done by thinking of His virtues and trying to emulate them as far as humanly possible. God has great virtues. As we think of them we experience awe and wonder (Vismaad) which attracts us. Repetition of this results in development of love with the virtues and we want to be in their company. If this love is not to gain any thing material, we find this love being reciprocated and a relationship between two beloveds is established. This is greatly facilitated by participation in holy congregation, Sadh Sangat.

Guru Arjun describes this in the following Shabad (the bold Gurmukhi verses below are of this Shabad and the others are supporting quotations).

เจงเจจเจพเจธเจฐเฉ€ เจฎเจƒ เฉซ เฅฅ Dhanaasree M: 5, SGGS, p 671.

เจ•เจฐเจฟ เจ•เจฟเจฐเจชเจพ เจฆเฉ€เจ“ เจฎเฉ‹เจนเจฟ เจจเจพเจฎเจพ เจฌเฉฐเจงเจจ เจคเฉ‡ เจ›เฉเจŸเจ•เจพเจ เฅฅ เจฎเจจ เจคเฉ‡ เจฌเจฟเจธเจฐเจฟเจ“ เจธเจ—เจฒเฉ‹ เจงเฉฐเจงเจพ เจ—เฉเจฐ เจ•เฉ€ เจšเจฐเจฃเฉ€ เจฒเจพเจเฅฅเฉงเฅฅ

The Lord by His kindness blessed me with Naam thus breaking all bondages; being at the service of the Guru I have given up other methods :1:

A man of God looks for a friend who can help in this:

เจฌเฉฐเจงเจจ เจคเฉ‡ เจ›เฉเจŸเจ•เจพเจตเฉˆ เจชเฉเจฐเจญเฉ‚ เจฎเจฟเจฒเจพเจตเฉˆ เจนเจฐเจฟ เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เจธเฉเจจเจพเจตเฉˆ เฅฅ เจ…เจธเจฅเจฟเจฐเฉ เจ•เจฐเฉ‡ เจจเจฟเจนเจšเจฒเฉ เจ‡เจนเฉ เจฎเจจเฉ‚เจ† เจฌเจนเฉเจฐเจฟ เจจเจ•เจคเจนเฉ‚ เจงเจพเจตเฉˆ เฅฅเฉงเฅฅ เฉซเฉฌเฉญเฉช

Is there any one who can relieve mefrom bondage, unite with God and relate Godโ€™s virtues to me? One who stabilizes this wandering mind so that it does not run around any more? (M: 5, SGGS, p 674).

Bondages are of many types. The third Guru explains:

เจ•เจฐเจฎ เจงเจฐเจฎ เจธเจญเจฟ เจฌเฉฐเจงเจจเจพ เจชเจพเจช เจชเฉเฉฐเจจ เจธเจจเจฌเฉฐเจงเฉ เฅฅ เจฎเจฎเจคเจพ เจฎเฉ‹เจนเฉ เจธเฉ เจฌเฉฐเจงเจจเจพ เจชเฉเจคเฉเจฐ เจ•เจฒเจคเฉเจฐ เจธเฉ เจงเฉฐเจงเฉ เฅฅ เจœเจน เจฆเฉ‡เจ–เจพ เจคเจน เจœเฉ‡เจตเจฐเฉ€ เจฎเจพเจ‡เจ† เจ•เจพ เจธเจจเจฌเฉฐเจงเฉ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจธเจšเฉ‡ เจจเจพเจฎ เจฌเจฟเจจเฉ เจตเจฐเจคเจฃเจฟ เจตเจฐเจคเฉˆ เจ…เฉฐเจงเฉ เฅฅเฉงเฅฅเฉฉเฉซเฉซเฉง

One type of bondages are connected with superstitions in the form of rituals; another type are attachment to children, spouse and work; they are all Maya and keep one tied as if with a rope; These are due ignorance in the absence of Naam (virtues) of the eternal Lord (M: 3, SGGS, p 551).

These bondages can be broken by participating in holy congregation where one listens to the praises of God and engages in service:

เจธเจพเจงเจธเฉฐเจ—เจฟ เจšเจฟเฉฐเจค เจฌเจฟเจฐเจพเจจเฉ€ เจ›เจพเจกเฉ€ เฅฅ เจ…เจนเฉฐเจฌเฉเจงเจฟ เจฎเฉ‹เจน เจฎเจจ เจฌเจพเจธเจจ เจฆเฉ‡ เจ•เจฐเจฟ เจ—เจกเจนเจพ เจ—เจพเจกเฉ€ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ

One who participates in Sadh Sangat, the holy congregation worries about nothing else; he, getting hold of vanity, attachment and temptations buries them as if in a pit: Pause:

Then this is what happens:

เจจเจพ เจ•เฉ‹ เจฎเฉ‡เจฐเจพ เจฆเฉเจธเจฎเจจเฉ เจฐเจนเจฟเจ† เจจเจพ เจนเจฎ เจ•เจฟเจธ เจ•เฉ‡ เจฌเฉˆเจฐเจพเจˆ เฅฅ เจฌเฉเจฐเจนเจฎเฉ เจชเจธเจพเจฐเฉ เจชเจธเจพเจฐเจฟเจ“ เจญเฉ€เจคเจฐเจฟ เจธเจคเจฟเจ—เฉเจฐ เจคเฉ‡ เจธเฉ‹เจเฉ€ เจชเจพเจˆ เฅฅเฉจเฅฅ

With the understanding given by the Guru that the universe is Godโ€™s manifestation and He abides in all, I now have no enemy nor am I against any one: 2:

This understanding also comes from Sadh Sangat:

เจฌเจฟเจธเจฐเจฟ เจ—เจˆ เจธเจญ เจคเจพเจคเจฟ เจชเจฐเจพเจˆ เฅฅ เจœเจฌ เจคเฉ‡ เจธเจพเจงเจธเฉฐเจ—เจคเจฟ เจฎเฉ‹เจนเจฟ เจชเจพเจˆ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เจจเจพ เจ•เฉ‹ เจฌเฉˆเจฐเฉ€ เจจเจนเฉ€ เจฌเจฟเจ—เจพเจจเจพ เจธเจ—เจฒ เจธเฉฐเจ—เจฟ เจนเจฎ เจ•เจ‰ เจฌเจจเจฟ เจ†เจˆ เฅฅเฉงเฅฅเฉซเฉงเฉจเฉฏเฉฏ

I have given up all jealousy since I joined Sadh Sangat: Pause:there is now no enemy or stranger, I get along with all (M:, SGGS, p 1299).

We get to participate in Sadh Sangat by Divine grace; this helps to enlighten the mind and enjoy the presence of God along with all others there. The fourth Guru says:

เจœเจฟเจจ เจนเจฐเจฟ เจœเจจ เจธเจคเจฟเจ—เฉเจฐ เจธเฉฐเจ—เจคเจฟ เจชเจพเจˆ เจคเจฟเจจ เจงเฉเจฐเจฟ เจฎเจธเจคเจ•เจฟ เจฒเจฟเจ–เจฟเจ† เจฒเจฟเจ–เจพเจธเจฟ เฅฅ เจงเจจเฉ เจงเฉฐเจจเฉ เจธเจคเจธเฉฐเจ—เจคเจฟ เจœเจฟเจคเฉ เจนเจฐเจฟ เจฐเจธเฉ เจชเจพเจ‡เจ† เจฎเจฟเจฒเจฟ เจœเจจ เจจเจพเจจเจ• เจจเจพเจฎเฉ เจชเจฐเจ—เจพเจธเจฟ เฅฅเฉชเฅฅเฉชเฅฅเฉชเฉงเฉฆ

Only one who is blessed goes to Sadh Sangat; hail the holy congregation due which my mind is enlightened and I am able to enjoy Divine presence (M: 4, p 10).

This is possible if one sheds evil thoughts from the mind. Once that is done we find every one is our friend. We read in Sukhmani Sahib:

เจฎเจจ เจ…เจชเฉเจจเฉ‡ เจคเฉ‡ เจฌเฉเจฐเจพ เจฎเจฟเจŸเจพเจจเจพ เฅฅ เจชเฉ‡เจ–เฉˆ เจธเจ—เจฒ เจธเฉเจฐเจฟเจธเจŸเจฟ เจธเจพเจœเจจเจพ เฅฅเฉซเฉจเฉฌเฉฌ

If evil is erased from the mind we look at the whole universe as friends (M: 5, SGGS, p 266).

Now:

เจธเจญเฉ เจ•เฉ‹ เจฎเฉ€เจคเฉ เจนเจฎ เจ†เจชเจจ เจ•เฉ€เจจเจพ เจนเจฎ เจธเจญเจจเจพ เจ•เฉ‡ เจธเจพเจœเจจ เฅฅ เจฆเฉ‚เจฐเจฟ เจชเจฐเจพเจ‡เจ“ เจฎเจจ เจ•เจพ เจฌเจฟเจฐเจนเจพ เจคเจพ เจฎเฉ‡เจฒเฉ เจ•เฉ€เจ“ เจฎเฉ‡เจฐเฉˆ เจฐเจพเจœเจจ เฅฅเฉฉเฅฅ

I have made every one my friend and am a friend of all; with the cause of separation in my mind removed I have been united with the Lord: 3:

Once Naam abides in the mind ego, which is at the root of conflicts, disappears and we are able to enjoy bliss of seeing God all round:

เจฌเจฟเจจเจธเจฟเจ“ เจขเฉ€เจ เจพ เจ…เฉฐเจฎเฉเจฐเจฟเจคเฉ เจตเฉ‚เจ เจพ เจธเจฌเจฆเฉ เจฒเจ—เฉ‹ เจ—เฉเจฐ เจฎเฉ€เจ เจพ เฅฅ เจœเจฒเจฟ เจฅเจฒเจฟ เจฎเจนเฉ€เจ…เจฒเจฟ เจธเจฐเจฌ เจจเจฟเจตเจพเจธเฉ€ เจจเจพเจจเจ• เจฐเจฎเจˆเจ† เจกเฉ€เจ เจพ เฅฅเฉชเฅฅเฉฉเฅฅ

With Naam abiding in my mind I am no longer obstinate and relish the Divine Word; I now perceive my Beloved pervading every where on the earth and in water :4:3:

Let us go to Sadh Sangat and relish the experience.

How to Remember God – Simran Vidhi


Gurbani gives simple guidelines for Simran. What is Simran? The literal meaning is remembrance or repetition. What is to be repeated? Naam. What is Naam? Naam has two aspects. One since Akal Purakh has no shape or form we remember or think of His virtues – Gun. By doing this we fall in love with those virtues and try to emulate them. This in turn wins us His love in the spirit of:

Question: Muhu ki bolan boleeai jit sun dharai piaar;
Answer: Amrit vaylaa sachu naau vadiaaee veechaaru (M: 1, SGGS, p 2).

Question: What should we say to win His love
Answer: In the ambrosial hours contemplate on His virtues.

The second aspect is that saying only will not do. Before birth the soul is told that it is being sent to serve the Creator’s purpose. This is Hukam, the Divine commands. Carrying these out is serving the Master – Seva The soul must carry these out. An ordinary mortal does not know this and hence the need for the Guru, in our case Gurbani.

Accordingly the fundamentals of Sikhi are Simran and Seva.

Guru Nanak summarizes this in Japu Ji thus:

Jin seviaa tin paaia maan; Nanak gaaveeai guni nidhaan (M: 1, SGGS, p 2).

One who serves receives honor; sing the virtues of the Treasure of virtues.

Some of the the guidelines in Gurbani on how to do Simran.

1. เจธเจพเจฒเจพเจนเฉ€ เจธเจพเจฒเจพเจนเจฟ เจเจคเฉ€ เจธเฉเจฐเจคเจฟ เจจ เจชเจพเจˆเจ† เฅฅ เจจเจฆเฉ€เจ† เจ…เจคเฉˆ เจตเจพเจน เจชเจตเจนเจฟ เจธเจฎเฉเฉฐเจฆเจฟ เจจ เจœเจพเจฃเฉ€เจ…เจนเจฟ เฅฅ เฉง เฉซ
Saalaahi saalaahi ayti surt na paaeeaa; nadiaa atay vaah paveh samund na jaaneeah (M: 1, SGGS, p 5).

Praise the Lord but it should not come to mind that you are doing it; get absorbed the way when a stream or river flows into the sea and loses its identity.

2. เจฎเจจ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจธเฉเจ– เจธเจนเจœ เจธเฉ‡เจคเฉ€ เจœเจชเจฟ เจจเจพเจ‰ เฅฅ เจ†เจ  เจชเจนเจฐ เจชเฉเจฐเจญเฉ เจงเจฟเจ†เจ‡ เจคเฉ‚เฉฐ เจ—เฉเจฃ เจ—เฉ‹เจ‡เฉฐเจฆ เจจเจฟเจค เจ—เจพเจ‰ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เฉซ เฉชเฉช
Mann mayray sukh sahj sayti japi naau (M: 5, SGGS, p 44).

O my mind remember Naam naturally and comfortably.

3. เจนเจฐเจฟ เจ•เจพ เจฌเจฟเจฒเฉ‹เจตเจจเจพ เจฌเจฟเจฒเฉ‹เจตเจนเฉ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจญเจพเจˆ เฅฅ เจธเจนเจœเจฟ เจฌเจฟเจฒเฉ‹เจตเจนเฉ เจœเฉˆเจธเฉ‡ เจคเจคเฉ เจจ เจœเจพเจˆ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เจ• เฉชเฉญเฉฎ Har ka bilovna bilovhu maray bhaaee; sahji bilovhu jaisay tatu na jaaee (Kabir, SGGS, p 478).

Churn the Naam in your mind; do it slowly and naturally so that the essence (Like butter from curd) is not lost.

Simran is not to be done fast or deliberately slow. Just naturally.

4.เจ•เจฟเจ‰ เจ•เจฐเจฟ เจตเฉ‡เจ–เจพ เจ•เจฟเจ‰ เจธเจพเจฒเจพเจนเฉ€ เฅฅ เจ—เฉเจฐ เจชเจฐเจธเจพเจฆเฉ€ เจธเจฌเจฆเจฟ เจธเจฒเจพเจนเฉ€ เฅฅ เฉฉ เฉงเฉงเฉฏ

Kio kari vaykha kiu saalaahi; gurparsaaadi sabad saalaahi (M: 3, SGGS, p 119).

How should we remeber God to have vision of Him?
Through Shabad by the Guru’s grace.

5. เจชเฉเจฐเจญ เจ•เฉ€ เจ‰เจธเจคเจคเจฟ เจ•เจฐเจนเฉ เจธเฉฐเจค เจฎเฉ€เจค เฅฅ เจธเจพเจตเจงเจพเจจ เจเจ•เจพเจ—เจฐ เจšเฉ€เจค เฅฅ เฉซ เฉจเฉฏเฉซ
Prabh ki ustati karhu sant meet; saavdhaan aykaagar cheet (M: 5, 295).

Praise God my friends being alert and with single-minded concentration.

6. เจ—เฉ‹เจฌเจฟเฉฐเจฆ เจœเจธเฉ เจ—เจพเจˆเจ เจนเจฐเจฟ เจจเฉ€เจค เฅฅ เจฎเจฟเจฒเจฟ เจญเจœเฉ€เจ เจธเจพเจงเจธเฉฐเจ—เจฟ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจฎเฉ€เจค เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เฉซ เฉจเฉฏเฉฌ
Gobind jas gaaeeai hari neet; mili bhajeeai saadh sangi mayray meet: pause: (M: 5, SGGS, p 296).

For ever praise the Master; let us sing His adulations together in Sadh Sangat , the holy congregation.
7. เจธเจฆเจพ เจธเจฆเจพ เจธเฉ‹ เจธเฉ‡เจตเฉ€เจ เจœเฉ‹ เจธเจญ เจฎเจนเจฟ เจฐเจนเฉˆ เจธเจฎเจพเจ‡ เฅฅ เจ…เจตเจฐเฉ เจฆเฉ‚เจœเจพ เจ•เจฟเจ‰ เจธเฉ‡เจตเฉ€เจ เจœเฉฐเจฎเฉˆ เจคเฉˆ เจฎเจฐเจฟ เจœเจพเจ‡เฅฅ เฉฉ เฉซเฉฆเฉฏ

sadaa sadaa hari sayveeai jo sabh mahi rahiaa samaaey; avar dooja kio sayveeai jamai tai mari jaaey (M: 3, SGGS, p 509).

We are to remember for ever One who is all pervasive; why should we remember any one who is born and then dies (like devi devtaas).

In Sukhmani Sahib, the Psalm of peace the fifth Guru says we should use our action organs in such a way as if we are praising the Creator:

เจ‰เจธเจคเจคเจฟ เจฎเจจ เจฎเจนเจฟ เจ•เจฐเจฟ เจจเจฟเจฐเฉฐเจ•เจพเจฐ เฅฅ

Praise the Formless Master in your mind;

เจ•เจฐเจฟ เจฎเจจ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจธเจคเจฟ เจฌเจฟเจ‰เจนเจพเจฐ เฅฅ

Let your dealings be bases on truth;

เจจเจฟเจฐเจฎเจฒ เจฐเจธเจจเจพ เจ…เฉฐเจฎเฉเจฐเจฟเจคเฉ เจชเฉ€เจ‰ เฅฅ เจธเจฆเจพ เจธเฉเจนเฉ‡เจฒเจพ เจ•เจฐเจฟ เจฒเฉ‡เจนเจฟ เจœเฉ€เจ‰ เฅฅ

Let the recitation of Naam be as tasteful as nectar; this way your soul will derive comfort;

เจจเฉˆเจจเจนเฉ เจชเฉ‡เจ–เฉ เจ เจพเจ•เฉเจฐ เจ•เจพ เจฐเฉฐเจ—เฉ เฅฅ

With your eyes see every thing as the Lord’s play;

เจธเจพเจงเจธเฉฐเจ—เจฟ เจฌเจฟเจจเจธเฉˆ เจธเจญ เจธเฉฐเจ—เฉ เฅฅ

Go to the holy congregation, you will then not seek other company;

เจšเจฐเจจ เจšเจฒเจ‰ เจฎเจพเจฐเจ—เจฟ เจ—เฉ‹เจฌเจฟเฉฐเจฆ เฅฅ

With your feet walk on the path to the Master;

เจฎเจฟเจŸเจนเจฟ เจชเจพเจช เจœเจชเฉ€เจ เจนเจฐเจฟ เจฌเจฟเฉฐเจฆ เฅฅ

เจ•เจฐ เจนเจฐเจฟ เจ•เจฐเจฎ เจธเฉเจฐเจตเจจเจฟ เจนเจฐเจฟ เจ•เจฅเจพ เฅฅ

With your hands seve the Lord, with your ears listen to His praises

เจนเจฐเจฟ เจฆเจฐเจ—เจน เจจเจพเจจเจ• เจŠเจœเจฒ เจฎเจฅเจพ เฅฅเฉจเฅฅ

All these will lead to your receving honor in God’s court where your fate will be decided.

 

Understanding Simran

What is Simran?

Simran means remembering or saying something again and again. In Gurbani, Simran has been used for remembering Godโ€™s virtues or names given to God. This is Naam and is the means for meeting the aspirations of the soul to merge with the Creator. It involves remembering God, contemplating on His virtues and as far as humanly possible trying to emulate them. The terms used for this are Mann, Bach, karam i.e. thought, word and deed. Simran is thus not just repeating some mantra but understanding Godโ€™s virtues and letting them guide our thoughts, speech, and actions. The words used in Gurbani for Simran include Simran, Singing (gaavai, gaaveh) saying (aakheh), reciting (jaap, jap), remembering (aaraadhna, dhiaan), Bandgi (service) and Bandna (Worship, obeisance). Some religious teachers prescribe repetition of certain mantras. Some use a rosary because they are advised to do it a given number of times. However in such cases Simran remains limited to just saying. On the other hand if one understands what is being repeated it is beneficial in achieving concentration and is more satisfying, for:

เจœเจฟเจจเจฟ เจ•เจนเจฟเจ† เจคเจฟเจจเจฟ เจ•เจนเจจเฉ เจตเจ–เจพเจจเจฟเจ† เฅฅ เจœเจฟเจจเจฟ เจฌเฉ‚เจเจฟเจ† เจคเจฟเจจเจฟ เจธเจนเจœเจฟ เจชเจ›เจพเจจเจฟเจ† เฅฅ เจฆเฉ‡เจ–เจฟ เจฌเฉ€เจšเจพเจฐเจฟ เจฎเฉ‡เจฐเจพ เจฎเจจเฉ เจฎเจพเจจเจฟเจ† เฅฅเฉฌเฅฅ เฉง เฉจเฉจเฉง

One, who just says, just says; he who understands, experiences the Lord easily; this seeing and experiencing is satisfying for the mind (SGGS, P 221).

The way plants wither without water so the mind withers without Naam. Naam refreshes the mind which blossoms again:

เจจเจฎ เจœเจจเจฎ เจ•เฉ‡ เจฆเฉ‚เจ– เจจเจฟเจตเจพเจฐเฉˆ เจธเฉ‚เจ•เจพ เจฎเจจเฉ เจธเจพเจงเจพเจฐเฉˆ เฅฅเจฆเจฐเจธเจจเฉ เจญเฉ‡เจŸเจค เจนเฉ‹เจค เจจเจฟเจนเจพเจฒเจพ เจนเจฐเจฟ เจ•เจพ เจจเจพเจฎเฉ เจฌเฉ€เจšเจพเจฐเฉˆ เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉฌเฉงเฉฎ

Man is rid of the accumulated afflictions of the births gone by when he/she contemplates on Godโ€™s Naam; the withered mind blossoms and is blessed with the Lordโ€™s vision (SGGS, P 618). Reflecting on Godโ€™s virtues the mind leads to admiring God and wanting to acquire those virtues. We are thus get motivated to emulate them in practical life:

เจฎเจจ เจฌเจš เจ•เฉเจฐเจฎ เจชเฉเจฐเจญเฉ เจ…เจชเจจเจพ เจงเจฟเจ†เจˆ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจฆเจพเจธ เจคเฉ‡เจฐเฉ€ เจธเจฐเจฃเจพเจˆ เฅฅเฉชเฅฅ เฉซ เฉจเฉฆเฉฆ

Being conscious of the Lord in every thought, word and deed, I seek His sanctuary (SGGS, P 200).

Simran then becomes a part of life and does not remain a ritual. Every person is given a mission to fulfill in life for which he (or she) is born. He is expected to carry out his duties as ordained (Hukam) i.e. in the environment in which he is placed. Every thing – birth,life and death is by Hukam, preordained:

เจœเฉ‡เจนเจพ เจšเฉ€เจฐเฉ€ เจฒเจฟเจ–เจฟเจ† เจคเฉ‡เจนเจพ เจนเฉเจ•เจฎเฉ เจ•เจฎเจพเจนเจฟ เฅฅ เจ˜เจฒเฉ‡ เจ†เจตเจนเจฟ เจจเจพเจจเจ•เจพ เจธเจฆเฉ‡ เจ‰เจ เฉ€ เจœเจพเจนเจฟ เฅฅเฉงเฅฅ เฉจ เฉงเฉจเฉฉเฉฏ
One carries out the written Hukam, comes when sent and goes back when recalled (SGGS, p 1239).

One who carries out the Hukam sincerely does not talk of “I did it, I can do it, I know what is right”. These statements reflect ego. Ego (Haumai) is a powerful affliction and a major impediment to spiritual advancement. It makes a person self-centered with self-importance. Submission to Godโ€™s commands promotes humility which counters the ego. This is explained in the second Pauri of Japu Ji:

เจจเจพเจจเจ• เจนเฉเจ•เจฎเฉˆ เจœเฉ‡ เจฌเฉเจเฉˆ เจค เจนเจ‰เจฎเฉˆ เจ•เจนเฉˆ เจจ เจ•เฉ‹เจ‡ เฅฅเฉจเฅฅ เฉง เฉง

Those who understand and obey Godโ€™s Commands do not display ego (SGGS, P 1). Simran or remembrance also helps in becoming conscious of what was told to the soul before birth. This leads to carrying out the commands and is in effect performance of the given duties. This is also Simran as exemplified by air, water, fire and so on. We see them performing their functions all the tim e.g. air is a source of life every where, water maintains life and cleanliness, and fire provides heat and light. Gurbani says by performing their functions, they remember God:

เจ—เจพเจตเจนเจฟ เจคเฉเจนเจจเฉ‹ เจชเจ‰เจฃเฉ เจชเจพเจฃเฉ€ เจฌเฉˆเจธเฉฐเจคเจฐเฉ เจ—เจพเจตเฉˆ เจฐเจพเจœเจพ เจงเจฐเจฎเฉ เจฆเฉเจ†เจฐเฉ‡ เฅฅ เฉง เฉฌ
Air water and fire sing Godโ€™s praises, as does Dharam Rai the presenter in Godโ€™s court (SGGS, p 6).

Simran is therefore being conscious of the tasks given and then carrying them out. This is further emphasized at the end of Japu Ji:

เจœเจฟเจจเฉ€ เจจเจพเจฎเฉ เจงเจฟเจ†เจ‡เจ† เจ—เจ เจฎเจธเจ•เจคเจฟ เจ˜เจพเจฒเจฟ เฅฅ เจจเจพเจจเจ• เจคเฉ‡ เจฎเฉเจ– เจ‰เจœเจฒเฉ‡ เจ•เฉ‡เจคเฉ€ เจ›เฉเจŸเฉ€ เจจเจพเจฒเจฟ เฅฅเฉงเฅฅ เฉง เฉฎ
Those who remember Naam, succeed in their lifeโ€™s labor; their faces are radiant with success and many are saved along with them (SGGS, P 8).

Need For Simran

Some people say โ€œGod is within me, my mind is clean; I have no need to go to a congregation or meditateโ€. Such a person may be well meaning but it is also true that when at cross-roads for a decision, he will always take one that suits him, may be detrimental to others, and is not necessarily ethical. We can look at this in another way. Man makes many resolutions at different times, sticks to them for a while and then forgets mostly because of reasons that are self-serving. Recounting Godโ€™s virtues in meditation and going to congregations i.e. Sadh Sangat refreshes his mind and he is reminded of them. SGGS explains this with an analogy. The earth has water under and on it. But this cannot ensure that plants and crops will bloom; they will wither if the land they grow on is not irrigated. This is achieved by rain water which either directly or through canals irrigates the land. This is exactly what happens to the mind. It withers if it is not refreshed by the Naam through the rain of ambrosial discourses and singing in congregations. Simran or meditation is similar to the water being pumped from under the earth. The way underground water gets depleted unless it is replenished by rains, individual meditation must be supplemented by attending congregations. That is because confining only to oneself one develops a sense of being good leading to ego which becomes a liability. Simran both as individual meditation and congregational is therefore necessary. Going to the congregation helps in developing humility because one goes there to listen and not talk. It inculcates the spirit of service and participation instead of just being oneself. The Third Guru says that ambrosial showers are akin to this:

เจœเฉˆเจธเฉ€ เจงเจฐเจคเฉ€ เจŠเจชเจฐเจฟ เจฎเฉ‡เจ˜เฉเจฒเจพ เจฌเจฐเจธเจคเฉ เจนเฉˆ เจ•เจฟเจ† เจงเจฐเจคเฉ€ เจฎเจงเฉ‡ เจชเจพเจฃเฉ€ เจจเจพเจนเฉ€ เฅฅ เจœเฉˆเจธเฉ‡ เจงเจฐเจคเฉ€ เจฎเจงเฉ‡ เจชเจพเจฃเฉ€ เจชเจฐเจ—เจพเจธเจฟเจ†เจฌเจฟเจจเฉ เจชเจ—เจพ เจตเจฐเจธเจค เจซเจฟเจฐเจพเจนเฉ€ เฅฅเฉงเฅฅ เฉฉ เฉงเฉฌเฉจ
The clouds drop rain on the earth. Isnโ€™tโ€™ water already there in the earth? Water from the earth travels as clouds and showers rain (SGGS, p 162).

Similarly the nectar of Naam refreshes the mind:

เจฎเจจเฉ เจธเฉเจ•เจพ เจนเจฐเจฟเจ† เจนเฉ‹เจ‡เจ† เจฎเฉ‡เจฐเฉ€ เจœเจฟเฉฐเจฆเฉเฉœเฉ€เจ เจนเจฐเจฟ เจนเจฐเจฟ เจจเจพเจฎเฉ เจงเจฟเจ†เจ เจฐเจพเจฎ เฅฅ เจนเจฐเจฟ เจญเจพเจ— เจตเจกเฉ‡ เจฒเจฟเจ–เจฟ เจชเจพเจ‡เจ† เจฎเฉ‡เจฐเฉ€ เจœเจฟเฉฐเจฆเฉเฉœเฉ€เจ เจœเจจ เจจเจพเจจเจ• เจจเจพเจฎเจฟ เจธเจฎเจพเจ เจฐเจพเจฎ เฅฅเฉงเฅฅ เฉช เฉซเฉฉเฉฎ
The withered mind becomes fresh again when Naam is remembered; this comes by good fortune and one merges into the Lord (SGGS, P 538).

เจจเจพเจจเจ• เจจเจพเจฎเฉ เจฎเจฟเจฒเฉˆ เจคเจพเจ‚ เจœเฉ€เจตเจพเจ‚ เจคเจจเฉ เจฎเจจเฉ เจฅเฉ€เจตเฉˆ เจนเจฐเจฟเจ† เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉงเฉชเฉจเฉฏ
With Naam I live; both my body and mind blossom (SGGS, P 1429).

How does Naam refresh the mind?There are two aspects to this. Firstly reminder of our duties and carrying them out is a source of satisfaction. In its absence the conscience will always prick and cause discomfort. Secondly recounting Divine virtues and trying to emulate them, again will be a source of satisfaction because one tries to be what one admires. This comes with the guru’s grace and leads to contentment:

เจ—เฉเจฐ เจชเจฐเจธเจพเจฆเจฟ เจฎเฉ‡เจฐเฉˆ เจฎเจจเจฟ เจตเจธเจฟเจ† เจœเฉ‹ เจฎเจพเจ—เจ‰ เจธเฉ‹ เจชเจพเจตเจ‰ เจฐเฉ‡ เฅฅ เจจเจพเจฎ เจฐเฉฐเจ—เจฟ เจ‡เจนเฉ เจฎเจจเฉ เจคเฉเจฐเจฟเจชเจคเจพเจจเจพ เจฌเจนเฉเจฐเจฟ เจจ เจ•เจคเจนเฉ‚เฉฐ เจงเจพเจตเจ‰ เจฐเฉ‡ เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉช0เฉช
By the guru’s grace Naam abides in my mind; I get what I wish for; imbued with Naam the mind feels contented and looks to no where else (SGGS, p 404).

Whose Simran?

Who is to be remembered and worshiped? Many religions ask their followers to worship some gods or goddesses. Some advocate idol worship. The Christian teachers say that just accepting Jesus as the savior is enough. However these paths take one away from the Creator. A Sikh is advised to meditate only on the Ultimate Lord who is subject neither to birth nor death and is ever present:

เจตเจกเฉœเฉˆ เจเจพเจฒเจฟ เจเจฒเฉเฉฐเจญเจฒเฉˆ เจจเจพเจตเฉœเจพ เจฒเจˆเจ เจ•เจฟเจธเฉ เฅฅ เจจเจพเจ‰ เจฒเจˆเจ เจชเจฐเจฎเฉ‡เจธเจฐเฉˆ เจญเฉฐเจจเจฃ เจ˜เฉœเจฃ เจธเจฎเจฐเจฅเฉ เฅฅเฉฌเฉจเฅฅ เฉฉ เฉงเฉชเฉจเฉฆ
Whose Name should we recite early in the morning? Recite the Name of the Supreme Lord, who has the power to destroy and create (SGGS, P 1420).

เจธเจฆเจพ เจธเจฆเจพ เจธเฉ‹ เจธเฉ‡เจตเฉ€เจ เจœเฉ‹ เจธเจญ เจฎเจนเจฟ เจฐเจนเฉˆ เจธเจฎเจพเจ‡ เฅฅ เจ…เจตเจฐเฉ เจฆเฉ‚เจœเจพ เจ•เจฟเจ‰ เจธเฉ‡เจตเฉ€เจ เจœเฉฐเจฎเฉˆ เจคเฉˆ เจฎเจฐเจฟ เจœเจพเจ‡ เฅฅ เฉฉ เฉซเฉฆเฉฏ
We should for ever worship the Lord, who pervades every where. Why serve someone else who is born and then dies (SGGS, P 509).

The word Ram is frequently used in Gurbani to denote Naam. It literally means One who is all pervasive. Ram is also the name of the son of King Dashrath of the epic Ramayana. The latter is one of the many incarnations of Vishnu. A doubt is sought created whether Ram the son of Dashrath is to be worshipped since there are some references to him in the scripture. This is clarified thus:

เจ•เจฌเฉ€เจฐ เจฐเจพเจฎเฉˆ เจฐเจพเจฎ เจ•เจนเฉ เจ•เจนเจฟเจฌเฉ‡ เจฎเจพเจนเจฟ เจฌเจฟเจฌเฉ‡เจ• เฅฅ เจเจ•เฉ เจ…เจจเฉ‡เจ•เจนเจฟ เจฎเจฟเจฒเจฟ เจ—เจ‡เจ† เจเจ• เจธเจฎเจพเจจเจพ เจเจ• เฅฅเฉงเฉฏเฉงเฅฅ เจ• เฉงเฉฉเฉญเฉช
People say Ram and Ram, but there is difference between the two, One pervades all while the other is just himself (SGGS P 1374).
เจธเจฟเจฎเจฐเจฟ เจธเจฟเจฎเจฐเจฟ เจธเจฟเจฎเจฐเจฟ เจธเฉเจ–เฉ เจชเจพเจ‡เจ† เจšเจฐเจจ เจ•เจฎเจฒ เจฐเจ–เฉ เจฎเจจ เจฎเจพเจนเฉ€ เฅฅ เจคเจพ เจ•เฉ€ เจธเจฐเจจเจฟ เจชเจฐเจฟเจ“ เจจเจพเจจเจ• เจฆเจพเจธเฉ เจœเจพ เจคเฉ‡ เจŠเจชเจฐเจฟ เจ•เฉ‹ เจจเจพเจนเฉ€ เฅฅเฉจเฅฅเฉงเฉจเฅฅเฉฏเฉฎเฅฅ เฉซ เฉฎเฉจเฉช
I have obtained bliss for ever remembering the Lord and keeping His lotus feet in my mind; this servant seeks the sanctuary of One above whom there is none (SGGS, P 824).

There is no point in worshiping gods and goddesses because they themselves worship the ultimate Master:

เจฌเฉเจฐเจนเจฎเจพ เจฌเจฟเจธเจจเฉ เจฐเจฟเจ–เฉ€ เจฎเฉเจจเฉ€ เจธเฉฐเจ•เจฐเฉ เจ‡เฉฐเจฆเฉ เจคเจชเฉˆ เจญเฉ‡เจ–เจพเจฐเฉ€ เฅฅ เจฎเจพเจจเฉˆ เจนเฉเจ•เจฎเฉ เจธเฉ‹เจนเฉˆ เจฆเจฐเจฟ เจธเจพเจšเฉˆ เจ†เจ•เฉ€ เจฎเจฐเจนเจฟ เจ…เจซเจพเจฐเฉ€ เฅฅ เจœเฉฐเจ—เจฎ เจœเฉ‹เจง เจœเจคเฉ€ เจธเฉฐเจจเจฟเจ†เจธเฉ€ เจ—เฉเจฐเจฟ เจชเฉ‚เจฐเฉˆ เจตเฉ€เจšเจพเจฐเฉ€ เฅฅ เจฌเจฟเจจเฉ เจธเฉ‡เจตเจพ เจซเจฒเฉ เจ•เจฌเจนเฉ เจจ เจชเจพเจตเจธเจฟ เจธเฉ‡เจตเจพ เจ•เจฐเจฃเฉ€ เจธเจพเจฐเฉ€ เฅฅเฉจเฅฅ เฉง เฉฏเฉฏเฉจ
Brahma, Vishnu, the hermits, silent ascetics, Shankar, Indra, those observing austerities and the alms seekers; they all worship the True Lord and receive honor; those who defy suffer because of their ego (SGGS, p 992).

One should therefore meditate on the Ultimate Lord who is above all and whom the gods and goddesses worship.

Three Aspects of Simran

We have touched on two aspects of Simran namely carrying out Godโ€™s commands and praising His virtues to understand as also to emulate them. There is also the third aspect of motivation and that comes by the mindโ€™s or soulโ€™s yearning for the Lord and is the starting point.

Yearning

The urge for Simran comes from within on the form of yearning to be with the Creator. This yearning and the guru’s help enable the union:

Only those who thirst for the Naam nectar shall receive it (SGGS, P 862).
เจนเจฐเจฟ เจชเฉ‡เจ–เจจ เจ•เจ‰ เจธเจฟเจฎเจฐเจค เจฎเจจเฉ เจฎเฉ‡เจฐเจพ เฅฅ เจ†เจธ เจชเจฟเจ†เจธเฉ€ เจšเจฟเจคเจตเจ‰ เจฆเจฟเจจเฉ เจฐเฉˆเจจเฉ€ เจนเฉˆ เจ•เฉ‹เจˆ เจธเฉฐเจคเฉ เจฎเจฟเจฒเจพเจตเฉˆ เจจเฉ‡เจฐเจพ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เฉซ เฉจเฉฆเฉช My mind is always thinking of having vision of the Lord; with this aspiration I remember Him day and night; If only I could find the Guru who unites me with Him (SGGS, P 204).
เจชเฉเจฐเจญ เจฎเจฟเจฒเจฌเฉ‡ เจ•เจ‰ เจชเฉเจฐเฉ€เจคเจฟ เจฎเจจเจฟ เจฒเจพเจ—เฉ€ เฅฅ เจชเจพเจ‡ เจฒเจ—เจ‰ เจฎเฉ‹เจนเจฟ เจ•เจฐเจ‰ เจฌเฉ‡เจจเจคเฉ€ เจ•เฉ‹เจŠ เจธเฉฐเจคเฉ เจฎเจฟเจฒเฉˆ เจฌเจกเจญเจพเจ—เฉ€ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เจฎเจจเฉ เจ…เจฐเจชเจ‰ เจงเจจเฉ เจฐเจพเจ–เจ‰ เจ†เจ—เฉˆ เจฎเจจ เจ•เฉ€ เจฎเจคเจฟ เจฎเฉ‹เจนเจฟ เจธเจ—เจฒ เจคเจฟเจ†เจ—เฉ€ เฅฅ เจœเฉ‹ เจชเฉเจฐเจญ เจ•เฉ€ เจนเจฐเจฟ เจ•เจฅเจพ เจธเฉเจจเจพเจตเฉˆ เจ…เจจเจฆเจฟเจจเฉ เจซเจฟเจฐเจ‰ เจคเจฟเจธเฉ เจชเจฟเจ›เฉˆ เจตเจฟเจฐเจพเจ—เฉ€ เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉจเฉฆเฉช
I long to meet the Master; Paying obeisance I pray that I meet a saint guru who has had the good fortune of knowing the Lord; Pause; I will surrender my mind and offer all wealth and give up any pretense of wisdom; I shall seek and follow any one who gives a discourse about the Lord (SGGS, p 204).

The true guru guides on the path to the Master.

Obeying Godโ€™s commands

The purpose of human birth is for the soul to reunite with God. However the body-soul combination being affected by evil thoughts and deeds, an obstacle akin to a dividing wall or gulf is created between the Creator and body soul. It is necessary to demolish the obstacle to enable the reunion. How can this be done?

เจ•เจฟเจต เจธเจšเจฟเจ†เจฐเจพ เจนเฉ‹เจˆเจ เจ•เจฟเจต เจ•เฉ‚เฉœเฉˆ เจคเฉเจŸเฉˆ เจชเจพเจฒเจฟ เฅฅ เจนเฉเจ•เจฎเจฟ เจฐเจœเจพเจˆ เจšเจฒเจฃเจพ เจจเจพเจจเจ• เจฒเจฟเจ–เจฟเจ† เจจเจพเจฒเจฟ เฅฅเฉงเฅฅ เฉง เฉง
How can the obstacle of falsehood be demolished and Truth reached? Lead life according to the commands ordained (SGGS, P 1).

The parents, siblings, level of education, profession, marriage partner, children, comforts, suffering, wealth, and time of death are all ordained based on past deeds before a person is born. He is informed that he must carry out these commands which are embedded in his conscience. Being involved in the world one is liable to become oblivious of the conscience and forget what he is here for. He thus wastes the opportunity provided by human birth:

เจ†เจ‡เจ“ เจธเฉเจจเจจ เจชเฉœเจจ เจ•เจ‰ เจฌเจพเจฃเฉ€ เฅฅ เจจเจพเจฎเฉ เจตเจฟเจธเจพเจฐเจฟ เจฒเจ—เจนเจฟ เจ…เจจ เจฒเจพเจฒเจšเจฟ เจฌเจฟเจฐเจฅเจพ เจœเจจเจฎเฉ เจชเจฐเจพเจฃเฉ€ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เฉซ เฉงเฉจเฉงเฉฏ
Man is expected to listen to and read (heed) the Divine Word; caught in other desires he forgets Naam and wastes human birth (SGGS P 1219).

The environment affects the mind through the senses of sight, smell, sound, taste and touch. The connected sensory organs are subject to the temptations provided by the environment. These are in turn transmitted to the mind. If the mind is not alert to resist the temptations it gets smeared by their effect and directs the organs accordingly. So even though outwardly the organs are seem responsible for deeds the real responsibility lies with the mind or soul. Bhagat Kabir warns man against appropriating what does not belong to him:

เจฌเจนเฉ เจชเจฐเจชเฉฐเจš เจ•เจฐเจฟ เจชเจฐ เจงเจจเฉ เจฒเจฟเจ†เจตเฉˆ เฅฅ เจธเฉเจค เจฆเจพเจฐเจพ เจชเจนเจฟ เจ†เจจเจฟ เจฒเฉเจŸเจพเจตเฉˆ เฅฅเฉงเฅฅ เจฎเจจ เจฎเฉ‡เจฐเฉ‡ เจญเฉ‚เจฒเฉ‡ เจ•เจชเจŸเฉ เจจ เจ•เฉ€เจœเฉˆ เฅฅ เจ…เฉฐเจคเจฟ เจจเจฟเจฌเฉ‡เจฐเจพ เจคเฉ‡เจฐเฉ‡ เจœเฉ€เจ… เจชเจนเจฟ เจฒเฉ€เจœเฉˆ เฅฅเฉงเฅฅ เจฐเจนเจพเจ‰ เฅฅ เจ• เฉฌเฉซเฉฌ
Man plays tricks and appropriates what belongs to others and lets his spouse and children enjoy; O my misguided mind do not engage in deception; ultimately your soul will have to account for it (SGGS, p 6560).

Every pleasure of life gives kick but is invariably followed by hangover. It is rarely recognized except probably in case of consumption of alcohol but equally applies to rich food, drugs, gambling and premarital or extramarital sex. Sooner or later one realizes that something is amiss. The effect of such activities is that they make one feel high and then inebriated. Simran is means of awakening the intoxicated mind so that it remains focussed. This awakening is achieved with the help of the Guru and by participating in holy congregations that are engaged in discourses on the One Naam. Naam reminds one of his duties; Simran and performance of duties i.e.Seva (Service) go together. In fact seva is also Simran and helps to achieve the highest success of union with the Creator:

เจœเจจเฉ เจฒเจพเจ—เจพ เจนเจฐเจฟ เจเจ•เฉˆ เจจเจพเจ‡ เฅฅ เจคเจฟเจธ เจ•เฉ€ เจ†เจธ เจจ เจฌเจฟเจฐเจฅเฉ€ เจœเจพเจ‡ เฅฅ เจธเฉ‡เจตเจ• เจ•เจ‰ เจธเฉ‡เจตเจพ เจฌเจจเจฟ เจ†เจˆ เฅฅ เจนเฉเจ•เจฎเฉ เจฌเฉ‚เจเจฟ เจชเจฐเจฎ เจชเจฆเฉ เจชเจพเจˆ เฅฅ เฉซ เฉจเฉฏเฉจ
The servant who is devoted to the One Naam; his aspirations do not remain unfulfilled; Seva befits the servant; understanding and carrying out Divine commands he achieves the highest status (SGGS, P 292).

The Persian word Banda meaning servant is also used in Gurbani. The word Bandgi derived from it means service and is used for Simran or worship. Service and Simran are therefore synonymous:

เจ•เฉเจฆเจฐเจคเจฟ เจ•เฉ€เจฎ เจจ เจœเจพเจฃเฉ€เจ เจตเจกเจพ เจตเฉ‡เจชเจฐเจตเจพเจนเฉ เฅฅ เจ•เจฐเจฟ เจฌเฉฐเจฆเฉ‡ เจคเฉ‚ เจฌเฉฐเจฆเจ—เฉ€ เจœเจฟเจšเจฐเฉ เจ˜เจŸ เจฎเจนเจฟ เจธเจพเจนเฉ เฅฅเฉฉเฅฅ เฉซ เฉญเฉจเฉช
The Lord is carefree; we cannot know His nature; the Banda (servant) should perform Bandgi (worship) till the last breath (SGGS, P 724).

Praise and Emulation

The third aspect is praising the virtues of God, emulating them and thus becoming like, and merging with the praiseworthy Lord. The method:

เจ‡เจ• เจฆเฉ‚ เจœเฉ€เจญเฉŒ เจฒเจ– เจนเฉ‹เจนเจฟ เจฒเจ– เจนเฉ‹เจตเจนเจฟ เจฒเจ– เจตเฉ€เจธ เฅฅเจฒเจ–เฉ เจฒเจ–เฉ เจ—เฉ‡เฉœเจพ เจ†เจ–เฉ€เจ…เจนเจฟ เจเจ•เฉ เจจเจพเจฎเฉ เจœเจ—เจฆเฉ€เจธ เฅฅเจเจคเฉ เจฐเจพเจนเจฟ เจชเจคเจฟ เจชเจตเฉœเฉ€เจ† เจšเฉœเฉ€เจ เจนเฉ‹เจ‡ เจ‡เจ•เฉ€เจธ เฅฅ เฉง เฉญ
May I have my one tongue multiplied a million times, then twenty million, and with each of them I utter Naam, the Name of the Master, a million times; these are the steps of the staircase that raise me to be one with Him. This is so motivating that hearing the Divine virtues even the worms (those who never thought so) also wish to join; but this is possible by grace; otherwise it is pointless boast (SGGS, p 7).
เจ•เจฌเฉ€เจฐ เจคเฉ‚เฉฐ เจคเฉ‚เฉฐ เจ•เจฐเจคเจพ เจคเฉ‚ เจนเฉ‚เจ† เจฎเฉเจ เจฎเจนเจฟ เจฐเจนเจพ เจจ เจนเฉ‚เฉฐ เฅฅ เจœเจฌ เจ†เจชเจพ เจชเจฐ เจ•เจพ เจฎเจฟเจŸเจฟ เจ—เจ‡เจ† เจœเจค เจฆเฉ‡เจ–เจ‰ เจคเจค เจคเฉ‚ เฅฅเฉจเฉฆเฉชเฅฅ เจ• เฉงเฉฉเฉญเฉซ
By praising You repeatedly I have become like You and my ego has gone; with distinction between self and others removed, wherever I look, I only see You Oโ€™ Lord (SGGS P 1375).

This way one sheds ego and becomes like the Creator and the two become indistinguishable:

เจœเจฟเจจเฉเจนเฉเจนเจพ เจจ เจตเจฟเจธเจฐเฉˆ เจจเจพเจฎเฉ เจธเฉ‡ เจ•เจฟเจจเฉ‡เจนเจฟเจ† เฅฅ เจญเฉ‡เจฆเฉ เจจ เจœเจพเจฃเจนเฉ เจฎเฉ‚เจฒเจฟ เจธเจพเจ‚เจˆ เจœเฉ‡เจนเจฟเจ† เฅฅเฉงเฅฅ เฉซ เฉฉเฉฏเฉญ
What type of people are those who never forget Naam? They are like the Master; there is no difference at all (SGGS P 397).

Search

Archives