SGGS pp 106-108, Majh M: 5; (33-39).
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾ ਧਨੁ ਭੀ ਤੇਰਾ ॥ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰੁ ਸੁਆਮੀ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ॥ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਰਾਸਿ ਤੁਮਾਰੀ ਤੇਰਾ ਜੋਰੁ ਗੋਪਾਲਾ ਜੀਉ ॥੧॥
Man ṯan ṯerā ḏẖan bẖī ṯerā. Ŧūʼn ṯẖākur su▫āmī parabẖ merā. Jī▫o pind sabẖ rās ṯumārī ṯerā jor gopālā jī▫o. ||1||
I owe my soul and body to You; You are the (Thakur) Master of my being O God;
You gave this life and body and You are the sustaining force behind what they do. 1.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰਹੈ ਸੁਖਦਾਈ ॥ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਾ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥ ਕਾਰ ਕਮਾਵਾ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ਜਾ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਦਇਆਲਾ ਜੀਉ ॥੨॥
Saḏā saḏā ṯūʼnhai sukẖ▫ḏā▫ī. Niv niv lāgā ṯerī pā▫ī. Kār kamāvā je ṯuḏẖ bẖāvā jā ṯūʼn ḏėh ḏa▫i▫ālā jī▫o. ||2||
It is in Your nature to provide comfort to all; for this I bow and pay obeisance in reverence;
I do what pleases you or as You motivate me, my compassionate Master. 2.
ਪ੍ਰਭ ਤੁਮ ਤੇ ਲਹਣਾ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਗਹਣਾ ॥ ਜੋ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਸਹਣਾ ॥ ਜਿਥੈ ਰਖਹਿ ਬੈਕੁੰਠੁ ਤਿਥਾਈ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ਜੀਉ ॥੩॥
Parabẖ ṯum ṯe lahṇā ṯūʼn merā gahṇā. Jo ṯūʼn ḏėh so▫ī sukẖ sahṇā. Jithai rakẖėh baikuʼnṯẖ ṯithā▫ī ṯūʼn sabẖnā ke parṯipālā jī▫o. ||3||
O God, I receive every thing from You as my (Gahna) resource; I enjoy the comforts granted by You.
Wherever you place me is (Baikunth) heaven, as the sustainer You know what is best for every one. 3.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ਦੁਖਾਲਾ ਜੀਉ ॥੪॥੩੩॥੪੦॥
Simar simar Nānak sukẖ pā▫i▫ā. Āṯẖ pahar ṯere guṇ gā▫i▫ā. Sagal manorath pūran ho▫e kaḏe na ho▫e ḏukẖālā jī▫o. ||4||33||40||
For me (Sukh) comfort lies in Your remembrance; I therefore sing Your praises (Aath Pahr) day and night;
All my (Manorath) objectives are achieved and I never get to face (Dukhaala) suffering. 4. 33. 40.
——————————
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
Note*: Raag Majh is musical mode for the rainy season. Befittingly this Shabad, and many others preceding it, or to follow, in Raag Majh, are about rain. This is one of the characteristics of Gurbani – the contents of compositions match the Raags. Another Raag for the rainy season is Malaar which comes later in Sri Guru Granth Sahib.
Note*: This Shabad like many others in Gurbani uses the term ਦਹ ਦਿਸਿ (Dah Dis) meaning ten directions. This may be explained by the example of a room. It has four sides, four corners, the ceiling and the floor, making a total of ten. ‘Dah Dis’ represents all directions.
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ॥ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਦਹ ਦਿਸਿ ਵਰਸਾਇਆ ॥ ਸਾਂਤਿ ਭਈ ਬੁਝੀ ਸਭ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਭ ਠਾਈ ਜੀਉ ॥੧॥
Pārbarahm parabẖ megẖ paṯẖā▫i▫ā. Jal thal mahī▫al ḏah ḏis varsā▫i▫ā. Sāʼnṯ bẖa▫ī bujẖī sabẖ ṯarisnā anaḏ bẖa▫i▫ā sabẖ ṯẖā▫ī jī▫o. ||1||
The Supreme Master sends (Megh) the rain; it falls on the seas, land, seeps into the soil, in all directions.
Similarly God’s grace bestows peace, quenches the fire of craving, and (Anand) bliss is experienced by all. 1.
ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖ ਭੰਜਨਹਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਕਰੇ ਜੀਅ ਸਾਰਾ ॥ ਅਪਨੇ ਕੀਤੇ ਨੋ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ਪਇ ਪੈਰੀ ਤਿਸਹਿ ਮਨਾਈ ਜੀਉ ॥੨॥
Sukẖ▫ḏāṯa ḏukẖ bẖaʼnjanhārā. Āpe bakẖas kare jī▫a sārā. Apne kīṯe no āp parṯipāle pa▫i pairī ṯisėh manā▫ī jī▫o. ||2||
God bestows grace banishing pain and granting comfort to all living beings.
It is in the nature of the Creator to look after the creation; I pay obeisance and ask for forgiveness for my transgressions. 2.
ਜਾ ਕੀ ਸਰਣਿ ਪਇਆ ਗਤਿ ਪਾਈਐ ॥ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਹੋਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਠਾਕੁਰੁ ਸਭ ਤਿਸੈ ਕੀਆ ਜਾਈ ਜੀਉ ॥੩॥
Jā kī saraṇ pa▫i▫ā gaṯ pā▫ī▫ai. Sās sās har nām ḏẖi▫ā▫ī▫ai. Ŧis bin hor na ḏūjā ṯẖākur sabẖ ṯisai kī▫ā jā▫ī jī▫o. ||3||
Let us remember with every breath the virtues of the Master in whose care we (Gati Paaeeai) are relieved from bondage.
There is no other master; the Creator is present every where to look after. 3.
ਤੇਰਾ ਮਾਣੁ ਤਾਣੁ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰਾ ॥ ਤੂੰ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਗੁਣੀ ਗਹੇਰਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਆਠ ਪਹਰ ਤੁਧੁ ਧਿਆਈ ਜੀਉ ॥੪॥੩੪॥੪੧॥
Ŧerā māṇ ṯāṇ parabẖ ṯerā. Ŧūʼn sacẖā sāhib guṇī gaherā. Nānak ḏās kahai benanṯī āṯẖ pahar ṯuḏẖ ḏẖi▫ā▫ī jī▫o. ||4||34||41||
My God, I owe my (maan Taan) status and strength to You, the treasure of (gahera) profound virtues.
It is my supplication O Master; please enable me to look up to you alone all the time. 4. 34. 41.
——————————–
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਸਭੇ ਸੁਖ ਭਏ ਪ੍ਰਭ ਤੁਠੇ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੇ ਚਰਣ ਮਨਿ ਵੁਠੇ ॥ ਸਹਜ ਸਮਾਧਿ ਲਗੀ ਲਿਵ ਅੰਤਰਿ ਸੋ ਰਸੁ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥੧॥
Sabẖe sukẖ bẖa▫e parabẖ ṯuṯẖe. Gur pūre ke cẖaraṇ man vuṯẖe. Sahj samāḏẖ lagī liv anṯar so ras so▫ī jāṇai jī▫o. ||1||
All our comforts are subject to God’s pleasure, and come by obedience to the Perfect Guru.
This is experienced by one who meditates with (Sahj Smaadh) unwavering concentration. 1.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ॥ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਵਰਤੈ ਨੇਰਾ ॥ ਸਦਾ ਅਲਿਪਤੁ ਜੀਆ ਕਾ ਦਾਤਾ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਜੀਉ ॥੨॥
Agam agocẖar sāhib merā. Gẖat gẖat anṯar varṯai nerā. Saḏā alipaṯ jī▫ā kā ḏāṯā ko virlā āp pacẖẖāṇai jī▫o. ||2||
God is (Agam) beyond physical reach and (Agochar) not found by the senses; is present as spirit within every mind;
The Creator is so near but (Alipt) untouched, hidden in the mind; a rare person has this self realization. 2.
ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਣੈ ਕੀ ਏਹ ਨੀਸਾਣੀ ॥ ਮਨਿ ਇਕੋ ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥ ਸਹਜਿ ਸੰਤੋਖਿ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ਅਨਦੁ ਖਸਮ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੀਉ ॥੩॥
Parabẖ milṇai kī eh nīsāṇī. Man iko sacẖā hukam pacẖẖāṇī. Sahj sanṯokẖ saḏā ṯaripṯāse anaḏ kẖasam kai bẖāṇai jī▫o. ||3||
This is the sign of having found God; the mind understands and complies with Divine commands.
Such a person is naturally contented, ever free from craving and finds bliss in accepting God’s will. 3.
ਹਥੀ ਦਿਤੀ ਪ੍ਰਭਿ ਦੇਵਣਹਾਰੈ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਰੋਗ ਸਭਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਕੀਏ ਪ੍ਰਭਿ ਅਪੁਨੇ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨਿ ਰੰਗ ਮਾਣੇ ਜੀਉ ॥ ੪॥੩੫॥੪੨॥
Hathī ḏiṯī parabẖ ḏevaṇhārai. Janam maraṇ rog sabẖ nivāre. Nānak ḏās kī▫e parabẖ apune har kīrṯan rang māṇe jī▫o. ||4||35||42||
Those, whom God approves as devotees, (Kirtan rang Maane) enjoy singing God’s praises.
God (Hathi Diti) personally grants this benediction to them;
Granting them relief from all afflictions, and ending the cycles of rebirths and deaths. 4. 35. 42.
Page 107
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਕੀਨੀ ਦਇਆ ਗੋਪਾਲ ਗੁਸਾਈ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਵਸੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਦੁਖ ਕਾ ਡੇਰਾ ਢਾਹਿਆ ਜੀਉ ॥੧॥
Kīnī ḏa▫i▫ā gopāl gusā▫ī. Gur ke cẖaraṇ vase man māhī. Angīkār kī▫ā ṯin karṯai ḏukẖ kā derā dẖāhi▫ā jī▫o. ||1||
It is with the Master’s (Daiaa) kindness that one finds and follows the guru;
Such persons are accepted by the Creator; all their sufferings end. 1.
ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ ਬਿਖੜਾ ਥਾਨੁ ਨ ਦਿਸੈ ਕੋਈ ॥ ਦੂਤ ਦੁਸਮਣ ਸਭਿ ਸਜਣ ਹੋਏ ਏਕੋ ਸੁਆਮੀ ਆਹਿਆ ਜੀਉ ॥੨॥
Man ṯan vasi▫ā sacẖā so▫ī. Bikẖ▫ṛā thān na ḏisai ko▫ī. Ḏūṯ ḏusmaṇ sabẖ sajaṇ ho▫e eko su▫āmī āhi▫ā jī▫o. ||2||
Those who perceive God present within mind/body act righteously and face no difficulty any where.
With the Master on their side, their (Doot Dusman) adversaries become friends . 2.
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥ ਬੁਧਿ ਸਿਆਣਪ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਪੈ ॥ ਆਪਣਿਆ ਸੰਤਾ ਨੋ ਆਪਿ ਸਹਾਈ ਪ੍ਰਭਿ ਭਰਮ ਭੁਲਾਵਾ ਲਾਹਿਆ ਜੀਉ ॥੩॥
Jo kicẖẖ kare so āpe āpai. Buḏẖ si▫āṇap kicẖẖū na jāpai. Āpṇi▫ā sanṯā no āp sahā▫ī parabẖ bẖaram bẖulāvā lāhi▫ā jī▫o. ||3||
God does every thing by the Self; we cannot know it by our (Budh) intellect and (Siaanap).
However God helps the devotees to understand obviating any (Bharam) delusion or wrong ideas. 3.
Note*: The next verse uses the term ਚਰਣ ਕਮਲ (Charan Kamal) meaning the lotus feet. The lotus flower blossoms in mud and water but remains untouched by them. This is used as a metaphor for purity or sanctity. So lotus feet indicate sanctity. This expression has been used numerous times in Gurbani for God or the guru.
Note*: The verse also uses the term ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੋ (Naam vaapaaro) meaning ‘in the business of Divine virtues’. This concept in Gurmat, the guru’s teachings, conveys that our conduct in life has to be to emulate Divine virtues. When taking life as a business, Naam used for the capital invested.
ਚਰਣ ਕਮਲ ਜਨ ਕਾ ਆਧਾਰੋ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਵਾਪਾਰੋ ॥ ਸਹਜ ਅਨੰਦ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਸਮਾਹਿਆ ਜੀਉ ॥੪॥੩੬॥੪੩॥
Cẖaraṇ kamal jan kā āḏẖāro. Āṯẖ pahar rām nām vāpāro. Sahj anand gāvahi guṇ govinḏ parabẖ Nānak sarab samāhi▫ā jī▫o. ||4||36||43||
Taking the lotus (sacred) feet of the Master as support, the devotees ever conduct themselves virtuously.
They praise the virtues of the all pervasive Master, and enjoy natural bliss. 4. 36. 43.
————————————-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਸੋ ਸਚੁ ਮੰਦਰੁ ਜਿਤੁ ਸਚੁ ਧਿਆਈਐ ॥ ਸੋ ਰਿਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥ ਸਾ ਧਰਤਿ ਸੁਹਾਵੀ ਜਿਤੁ ਵਸਹਿ ਹਰਿ ਜਨ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੋ ਜੀਉ ॥੧॥
So sacẖ manḏar jiṯ sacẖ ḏẖi▫ā▫ī▫ai. So riḏā suhelā jiṯ har guṇ gā▫ī▫ai. Sā ḏẖaraṯ suhāvī jiṯ vasėh har jan sacẖe nām vitahu kurbāṇo jī▫o. ||1||
A place where the Eternal is remembered is truly a temple; the mind that praises God is at peace.
The place where God’s devotees live is pleasant; the virtues of God are awesome. 1.
ਸਚੁ ਵਡਾਈ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਮੁ ਨ ਕਹਣਾ ਜਾਈ ॥ ਧਿਆਇ ਧਿਆਇ ਜੀਵਹਿ ਜਨ ਤੇਰੇ ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਮਾਣੋ ਜੀਉ ॥੨॥
Sacẖ vadā▫ī kīm na pā▫ī. Kuḏraṯ karam na kahṇā jā▫ī. Ḏẖi▫ā▫e ḏẖi▫ā▫e jīvėh jan ṯere sacẖ sabaḏ man māṇo jī▫o. ||2||
Virtues of the Eternal are priceless; the creation and Divine grace defy description.
The devotees do not try to know; for them virtues are life giving, and the Divine Word a source of joy. 2.
ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣੁ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਈਐ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥ ਰੰਗਿ ਰਤੇ ਤੇਰੈ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਣੋ ਜੀਉ ॥੩॥
Sacẖ sālāhaṇ vadbẖāgī pā▫ī▫ai. Gur parsādī har guṇ gā▫ī▫ai. Rang raṯe ṯerai ṯuḏẖ bẖāvėh sacẖ nām nīsāṇo jī▫o. ||3||
It is (Vadbhaagi) by good fortune that one praises the Eternal; it comes by the guru’s grace.
Those whom God likes remain imbued in Divine love; they are identified by emulation of Divine virtues. 3.
ਸਚੇ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥ ਥਾਨਿ ਥਨੰਤਰਿ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਧਿਆਈਐ ਸਦ ਹੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੋ ਜੀਉ ॥੪॥੩੭॥੪੪॥
Sacẖe anṯ na jāṇai ko▫ī. Thān thananṯar sacẖā so▫ī. Nānak sacẖ ḏẖi▫ā▫ī▫ai saḏ hī anṯarjāmī jāṇo jī▫o. ||4||37||44||
No one can know the boundaries of the Creator who is present (Thaan Thanantar) at all places without a gap;
Let us for ever remember that God abides within every one. 4. 37. 44.
————————————
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਰੈਣਿ ਸੁਹਾਵੜੀ ਦਿਨਸੁ ਸੁਹੇਲਾ ॥ ਜਪਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੰਤਸੰਗਿ ਮੇਲਾ ॥ ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਸਿਮਰਤ ਪਲ ਵੰਞਹਿ ਜੀਵਣੁ ਸਫਲੁ ਤਿਥਾਈ ਜੀਉ ॥੧॥
Raiṇ suhāvaṛī ḏinas suhelā. Jap amriṯ nām sanṯsang melā. Gẖaṛī mūraṯ simraṯ pal vañahi jīvaṇ safal ṯithā▫ī jī▫o. ||1||
Divine virtues are (Amrit) life giving; Night or day, the time spent recounting them in (Santsang) holy company is pleasant.
Whatever time, short or long, that is spent remembering God, is (Safal) fruitful. 1.
ਸਿਮਰਤ ਨਾਮੁ ਦੋਖ ਸਭਿ ਲਾਥੇ ॥ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਥੇ ॥ ਭੈ ਭਉ ਭਰਮੁ ਖੋਇਆ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਦੇਖਾ ਸਭਨੀ ਜਾਈ ਜੀਉ ॥੨॥
Simraṯ nām ḏokẖ sabẖ lāthe. Anṯar bāhar har parabẖ sāthe. Bẖai bẖa▫o bẖaram kẖo▫i▫ā gur pūrai ḏekẖā sabẖnī jā▫ī jī▫o. ||2||
By remembering and emulating Divine virtues, all our faults are forgiven, and God experienced within and outside.
With the guru’s guidance we perceive God’s presence with us every where, are not deluded to any wrong doing and have nothing to fear. 2.
ਪ੍ਰਭੁ ਸਮਰਥੁ ਵਡ ਊਚ ਅਪਾਰਾ ॥ ਨਉ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ ਆਦਿ ਅੰਤਿ ਮਧਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ਦੂਜਾ ਲਵੈ ਨ ਲਾਈ ਜੀਉ ॥੩॥
Parabẖ samrath vad ūcẖ apārā. Na▫o niḏẖ nām bẖare bẖandārā. Āḏ anṯ maḏẖ parabẖ so▫ī ḏūjā lavai na lā▫ī jī▫o. ||3||
God is (Samrath) omnipotent, beyond measure, infinite and the storehouse of things we aspire for.
The Master is with us from beginning to the end of life; none other comes any where near in virtues. 3.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਰੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਜਾਚਿਕੁ ਜਾਚੈ ਸਾਧ ਰਵਾਲਾ ॥ ਦੇਹਿ ਦਾਨੁ ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਮਾਗੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਈ ਜੀਉ ॥੪॥੩੮॥੪੫॥
Kar kirpā mere ḏīn ḏa▫i▫ālā. Jācẖik jācẖai sāḏẖ ravālā. Ḏėh ḏān Nānak jan māgai saḏā saḏā har ḏẖi▫ā▫ī jī▫o. ||4||38||45||
I am hapless but You are kind, O God; all I ask is to be enabled to follow the guru’s teachings.
Please give me this benediction that I ever have You in my mind (I know I will be looked after). 4. 38. 45.
————————————-
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ॥
Mājẖ mėhlā 5.
Bani of the fifth Guru in Rag Majh.
ਐਥੈ ਤੂੰਹੈ ਆਗੈ ਆਪੇ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਥਾਪੇ ॥ ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਕਰਤੇ ਮੈ ਧਰ ਓਟ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥
Aithai ṯūʼnhai āgai āpe. Jī▫a janṯar sabẖ ṯere thāpe. Ŧuḏẖ bin avar na ko▫ī karṯe mai ḏẖar ot ṯumārī jī▫o. ||1||
You are the Master here and in the hereafter; You have created all creatures and assigned them tasks.
You are my Creator, (Dhar) support and (Ot) protection; I need to look to none else. 1.
ਰਸਨਾ ਜਪਿ ਜਪਿ ਜੀਵੈ ਸੁਆਮੀ ॥ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਭ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਜਿਨਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸੋ ਜਨਮੁ ਨ ਜੂਐ ਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥੨॥
Rasnā jap jap jīvai su▫āmī. Pārbarahm parabẖ anṯarjāmī. Jin sevi▫ā ṯin hī sukẖ pā▫i▫ā so janam na jū▫ai hārī jī▫o. ||2||
Uttering your virtues is revitalizing, O Supreme Master; You abide in the mind.
One who remembers and obeys You, has no fear and is comfortable; s/he does not gamble away the opportunities of human birth in fruitless pursuits. 2.
Page 108
ਨਾਮੁ ਅਵਖਧੁ ਜਿਨਿ ਜਨ ਤੇਰੈ ਪਾਇਆ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਵਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਫਲ ਏਹਾ ਹੈ ਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੩॥
Nām avkẖaḏẖ jin jan ṯerai pā▫i▫ā. Janam janam kā rog gavā▫i▫ā. Har kīrṯan gāvhu ḏin rāṯī safal ehā hai kārī jī▫o. ||3||
Naam is a panacea for all ills; one who receives it is forgiven wrong doings of past lives.
This happens by remembering and emulating Divine virtues day and night; there is no other way. 3.
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਧਾਰਿ ਅਪਨਾ ਦਾਸੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਨਮਸਕਾਰਿਆ ॥ ਇਕਸੁ ਵਿਣੁ ਹੋਰੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਇਹ ਮਤਿ ਸਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥੩੯॥੪੬॥
Ḏarisat ḏẖār apnā ḏās savāri▫ā. Gẖat gẖat anṯar pārbarahm namaskāri▫ā. Ikas viṇ hor ḏūjā nāhī bābā Nānak ih maṯ sārī jī▫o. ||4||39||46||
The Supreme Master showers grace to transform the devotees and they pay obeisance in their minds.
That there is none else like God is supreme wisdom. 4. 39. 46.
By Sukhdev Singh
By Parmjit Singh
By Michael Dimitri
By Gursehaj Singh
By my blog